IKA-9 NG NOBYEMBRE, 2 MIL QUINCE TAONG KASALUKUYAN KASALUKUYAN AKO NAGMUMUNI KUNG KAILAN AT ILAN ilan pa kaya sa inyo ang sa akin ay naniniwala naniniwalang kaya ko pang magpatuloy magpatuloy sa aking mga adhikain adhikain na nagsisilbing inspirasyon inspirasyong bumubuhay sa aking mga anak mga anak na gagabay sa ating pagtanda sa ating pagtanda...tanging hiling ko,tayo ay buo pa rin buo pa rin ang pananampalataya,pag-ibig at pag-asa pag-asang maituturing na ginto sa loob ng kahon loob ng kahon na siyang daanan ng mga mensahe mensaheng dapat ingatan at gawing pribado pribado na hindi tulad ng aking buhay aking buhay na nakasalalay sa mundo ng mga makata makata ng bawat lahi na minsan nang pinag-apoy ang mitsa at tuloyang* nagningas nagningas hanggang sa pumutokang araw ANG ARAW NG KASARINLAN ay KASAYSAYAN ng KALAYAAN! kalayaang makapagpahayag ng sariling himig at pahiwatig nitong aking IKA-DALAWAMPU'T ISANG TULA TULANG PINAMAGATAN KONG =_ PAANYAYA AT PASINAYA _=
i proudly present to you my 21st presentation of my emotion beyond the caption... here in Hello Poetry,, i found my self unselfishly! though each one of us, attending our own world sometimes.