Pareho tayong sinungaling.
Noong simula,
sabi mo, "Mahal kita."
At nang natapos ang lahat,
sabi ko, "Wala akong pakialam."

Mahirap maging mahalaga.
Mahirap kasi mahal ka na sana,
sumobra lang ng tatlong letra.

Sabi nila, lahat ng sobra, masama.
Yun siguro ang kwento ng buhay mo.
Hindi ka kulang. Hindi ka rin sapat.
Sobra ka.
At hindi ka nila kaya.

Mabuti pa ang thesis,
may deadline.
Di tulad ng pusong sawi,
na di mo alam
kung kailan maghihilom.

Leron, leron sinta
Kay tagal kong hinanap
Sa lahat ng sulok, sa lahat ng kanto.
Bawat bulong, bawat banggit
Baka sakaling maituro sa akin
Ang pangalan mo.

Buko ng papaya
Natatangi sa 'king paningin
Ikaw ang dahilan
Kung bakit may kaba sa dibdib
May tamis ang ngiti
May kislap ang mga mata.

Dala-dala'y buslo
Nilalaman nito'y puso
Pusong minsan nang nabigo
Ngunit pinatibok **** muli
Tangan ng aking mga kamay
Nanganganib na ibigay
Sa 'yo.

Sisidlan ng bunga
Duyan ng mga pangarap
Mga alaalang ipipinta pa lamang
Sa hinaharap na sana'y
Sasalubungin ko
Na kasama ka.

Pagdating sa dulo
Matapos ang lahat ng dasal
Pananalangin sa Maykapal
Nakabitin sa gilid ng bangin
Handa nang mahulog
O matagal nang nahulog?

Nabali ang sanga
Pumutok ang bula
Natunaw ang tuwa
Nabasag ang pag-asang
Pinanghawakan
At iningat-ingatan.

Kapos kapalaran
Minalas lang ba
O sadyang malas na talaga?
Malupit ang tadhana.
Sa gulong ng palad
Parang laging nasa ibaba.

Humanap ng iba*
Hindi ngayon, hindi bukas
O kahit sa susunod na linggo
Pero balang araw
Magtatapos din
Sa masayang wakas.

Mas matindi pa
sa tama ng kape
ang epekto mo
sa bilis ng tibok
ng puso ko.

Bakit nga ba
Sa puso ko'y di ka mabura-bura?
Papayag ka ba
Na palitan ko ang isa **** letra?
Hahayaan mo ba
Na tawagin kitang 'sinta'?