kailan ba nabuhay ang mga manunulat?

sa lahat pagkakataon, kumukuha lang sila ng materyal, ng inspirasyon, ng hangin sa baga ng apoy.

kung iniisip **** ibinigay na nila ang lahat sa'yo, pakaisipin mo ring marami silang nakuha mula sa'yo: ang alon ng buhok mo, ang tsokolate **** mata, pantay na mga ngipin, nakakaakit **** ngiti

ngunit higit sa lahat nang 'yon, ikaw pa rin ang talo, bakit?
dahil minahal ka nila upang iguhit nang tulad nang sa mga pintor: delikado, misteryoso at orihinal.

kahit pa ilang tauhan na ang nagdaan, makikita mo ang pagkakaiba ng oras, panahon at lugar; pagkapusyaw at pagkalamlam, katingkaran o putla ng kulay mo sa tuwing magkahawak kayo ng kamay.

ikaw ang talo, dahil kahit sinong gagawa ng sariling istorya, ikaw; na tinutukoy niya ay ang laging kontrabida. 'hanggat hindi natututong magsulat ang leon, palaging papupurihan ng mga istorya ang mandirigma.'
ikaw ang nang-iwan, unang nilapitan, unang bumitaw sa magpakailanman,
ang hindi lumingon

sa bawat pagtawag sa pangalan **** kirot na ngayon ang katumbas
para bang kalamansing piniga sa sugat na kailanma'y di naghilom at naglaho.
pero sa panahong bumakat na sa papiro ang mga letra, hindi na lamang siya ang luluha sa pagkawala mo, ni maiihi sa kwentong una kayong nagkatagpo

kailan ba nagkaroon ng pagkakataong inisip lamang ng manunulat ang ngayon at hindi ang bukas na isusulat niya ang mga nangyari nang araw na 'yon?

ang unang beses mo siyang halikan sa pisngi, ang panay na pagdantay mo sa kanyang balikat at pagkahawak sa kanyang braso?

kailan ba niya malilimutan at ilang beses pa niyang pauulit-ulitin ang gunita ng pagpatak ng mga luha mo sa harapan niya nang walang dahilan kundi dahil masaya kang kasama siya?

kailan ba nabuhay ang isang eskribo?

sa simula pa lamang ng panahon, kasiping niya gabi-gabi ay ang tinta ng pluma at papel sa harap ng init ng gasera at nagbabagang puso.

mamahalin ka niya gamit ang buhay na mga salita
papatayin ka niya hangga't di ka na makaahon sa lalim ng bangin kung saan inimbak ang pagtingin niya sa'yo
nabuhay siya nang dumating ka
nang mga panahong ang mga oras ng kabataan ay itinatapon na, ikaw ang naging gasolina
upang magliyab siya
oo ikaw na irog niya

nabuhay siya upang buhayin ka magpakailanman

I think I stopped writing
because I stopped finding beauty
in the places where
I find myself.

Farewell to the woman
I still love,
we’re perfect
until we’re not.

Farewell to the woman
who held my heart,
we’re meant to be together
only to be apart.

Farewell to the woman
I built the future with,
just to wake up one day
to be a part of once past.

Farewell to the woman
I still love,
our different priorities
left only an illusion of us.

Farewell to the woman,
my best friend,
our eyes met
only to be strangers again.

Farewell to the woman
of my memorable years,
our sweetest smiles
suddenly turned into tears.

Farewell to the woman
I still love,
we’re forever
until we’re not.

"I don't like it when you're not around"
The tears welled up and his eyes fell to the ground
It's only temporary, but it stings still
Two years yet, the time alone gives me chills
But as time does, it quickly passes
And as I learn and grow in classes
You will live out your uniquely you dreams
We fall into place, as it so seems
In the end, I hope it's your arms I fit into, and you, mine*
And our love, like I always felt, would be suspended in time

I Google “how to get over a broken heart”
12,200,000 results in .76 seconds
I think about your hand between my thighs
get a bottle of whiskey
and tell myself I will never call you sober
One morning I woke up in your bed and you weren’t there
One morning I woke up in your bed and you were there
See, that’s the thing about being in love with a ghost
Ghosts make the worst tenants, I didn’t ask for this
I didn’t ask you to haunt me with the way you smack your lips after a drag of your cigarette, and the next one, and the next one. I didn’t want to remember the songs, the music playing in the background, us, the main performance, dancing in your sheets. I touch your forehead with my forehead. It’s sweaty. I find out that ghosts can sweat. Ghosts can tell you they like your new tattoos but all you hear is “There’s a reason I left after your first one”. If I got a tattoo for every time I thought about your lips they would run out of ink.
You’re like a foot of snow after the weatherman said showers
and I’m the mess they clean up in the morning.