Tuliro't nakatingala tinatanaw ang mga tala sa langit, iniisip na kung bakit 'di pinilit.
Napagod sa'yong mga palaisipan, kahit bali-baliktarin ang mga pangangatwiran.

Lumisan... sa kinagisnan na tahanan, sa pag-luwas at pag-uwi nahihirapan.
Nangangambang ika'y muling masilayan, hindi alam kung pighati, o galit ang mararamdaman.

Sinabi mo na sa mga bagong mukhang kinilala mo, ako parin ang hinahanap mo. Ngunit sa tuwing gusto kong sulatan ang saradong libro, ayaw mo.

Ayaw mo....

Pero ang gulo mo, at magulo rin ako.
Sa mga sandaling gusto kong sumugal uli, pangit ang baraha mo.
At sa mga oras na ika'y nag babalasa muli. kulang ang barya ko.

Oo, magulo.
Parehas tayong tuliro.

I do not know who I am anymore,
I've worn too many faces to remember.
My passion is my personality,
but now it is gone, like a cold ember

I am a dead poet. Words barely came into my mind; they were too shallow. But for you, I could compose a masterpiece with your name in it.

Tayo'y muling inabot ng bukang-liwayway,
lumbay at pighati sa hangin natangay.
Ikaw ang tanging balakid ng kalungkutan,
kaharutan ng iba'y huwag pamarisan.

Sa musika ng buhay ay iindak,
sa langit dadalhin habang ika'y kahamagan.
Lahat ng walang kasiguraduhan, sayo magiging tiyak,
ikaw ang nag-iisang liwanag sa dagim na kalangitan.

it was a hell of a ride
we've been thru ups and downs
and needed some break
but I think we lost it