Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
27.1k · Jul 2016
1:40 am
AL Marasigan Jul 2016
1:40 am,
Ganitong oras mo ‘ko sinagot
Ganitong oras mo pinaramdam sa’kin na mahal mo rin ako
Ganitong oras ko narinig ang mga katagang mahal kita mula sa’yong mapupulang labi
Kaya naman, sa ganitong oras ko din isisiwalat kung gaano kita kamahal
Matagal ko na ‘tong pinaghandaan
Di ko nga tansya kung ilang letra, ilang salita o ilang talata ang nasulat ko
Di ko na tansya kung ilang araw ko ‘tong kinabisado para lamang maging perpekto sa harapan mo
Di ko tansya kung ga’no nga ba kita kamahal, nung tinanong mo ‘ko
Pero ngayon, ito na.
Ala-una kwarenta ng umaga, ginising ako ng isang panaginip
Panaginip na nagbigay init sa puso kong natutulog.
Ito din yung oras kung
kailan ako’y natataranta kasi nga may pasok na naman.
Ito rin yung araw
kung kalian kita unang nakita.
Di ko alam kung tadhana nga ba, na napaniginipan kita bago kita nakilala
Tandang-tanda ko pa…
Yung mga ngiting binigay mo sa’kin nung ika’y nasa panaginip ko pa lamang
Tandang-tanda ko pa…
Yung mga ngiti mo
Nung tinanong mo ‘ko kung
kailangan ko ba ng tulong
sa mga akdang-araling binigay sa’tin ng ating mga ****
Tandang-tanda ko pa….
Na hirap akong makatulog
kasi nga
di ako makapaniwala na ang babaeng napanigipan ko’y
Magiging kaklase ko
Kaya naman
Sinet ko na ang alarm sa 1:40 am simula nung araw na yun
Araw-araw
Para lamang itext ka ng goodmorning at gulat naman ako
Kasi nga, nagrereply ka pa sa ganoong oras
Destiny at meant for each other nga naging mantra’t mentality ko noon.
Di ko nga alam kung ako ba’y nasa loob pa ng isang panaginip
O ito ba’y kathang-isip na lamang
Masaya ako!
Hindi, Mali
Sumaya ako simula noon
Kaya naman ginagawa ko ang lahat ng gusto mo at pinipilit gustuhin ang mga ito
Para lamang matugunan ko ‘tong pag-iisip ko na
TAYO NGA’Y PARA SA ISA’T-ISA
Nakakatawa kasi nga dumating yung araw na para nalang akong tangang
Di ginagamit ang kokote dahil nagpakabulag na sa tinatawag nilang pag-ibig.
Tangang, pinabayaan ang sarili para lamang mapasaya ka
Tangang, pinaubaya ang lahat sa mga salitang *“Mahal kita”

Tangang, akala na ang lahat ng bagay na ginagawa mo at ginagawa ko ay
Si tadhana ang may pakana*
Ngunit di pala, ito pala’y purong katangahan na lamang
Ang akala kong nagpupuyat ka rin para lamang makareply sa text ko pagsapit ng 1:40 am
Ay di pala talaga para sa’kin
Ang akala kong panaginip na nagbigay init sa pusong malamig na natutulog
Ay panaginip pala na sinunog ang natunaw ko nang puso dahil sa malaanghel **** boses
Ang akala kong pananginip na nagbigay kulay sa buhay kong matagal nang matamlay
Ay panaginip pala na sa sobrang kulay ay nagbigay kadiliman na lamang
Ang akala kong perpektong panaginip
Ay panaginip palang maraming butas at naging isang masakit na bangungot na lamang
Mahal, sa ganitong oras mo ‘ko sinagot
Sa ganitong oras mo binigkas ang mga salitang matagal ko nang inaasam-asam
At sa ganitong oras mo din binigkas ang katagang
“Tapos na tayo”
1:40 am
Nagising ako sa isang panaginip
Panaginip na purong kadiliman na lamang
Panaginip kung saan ang kasiyaha’y naging purong kalungkutan na lang
Mahal, sa ganitong oras ko isisiwalat ang lahat
Kaya maghanda ka na,
Kasi di ko tansya kung ilang salita, ilang talata o ilang araw ko tong pinaghandaan
Para lamang maging perpekto sa harapan mo
Di ko tansya kung gaano nga ba mo ko minahal
O kung minahal mo ba talaga ako
Pero ngayon, ito na….
1:40 am
Malapit nang masira ang aking tainga dahil sa pagtunog ng orasan.
Ginising na ako ng katotohanang wala nang ‘TAYO’
Kaya naman ako’y
Bumangon, tumayo’t binago na ang alarmang inilagay,
Gising na ako, gising na gising.
Masaya, masayang-masaya!!
Kahit wala ng ‘TAYO’

Time Check: 1:41 am
Spoken Word Piece.
Copyrights Reserved.
                                                         -Alenz Marasigan
AL Marasigan Apr 2017
Una, napakaganda ng mga simula, ng mga umagang puno ng kaba, hinahanda ang sarili sa mga posibleng pagpapakilala. Hinahasa ang mga ngiti, ang mga galaw, ang mga paglakad sa harapan ng iyong mga kaklase. Tinatanggap ang mga matatalim na tingin habang naghihintay sa bawat salitang lalabas sa kaluluwa **** malapit nang sumabog, mga taingang naghihintay, naghahandang makinig…

Pangalawa, magiging kampante’t komportable ka, iisipin na ang buhay ay ganun lang kadali, na ang bawat simula’y pagpapakilala lang ng sarili na pagkatapos **** magpakilala ay makikinig ka nalang. Iniisip na ang kaginhawaan, galak at takot sa simula ay mananatiling sa’yo.

Pangatlo, mapapagod ka. Na ikaw ay gigising ng mas maaga, papalitan ang dugo ng iba’t-ibang uri ng likido, sa pagbabasakaling ang simula ay mananatili hanggang sa dulo. Ikaw ay unti-unting susuko.

Pero pang-apat, ang daan tungo sa tagumpay ay di dapat kalimutan at sukuan di’ba?

Subalit panglima, ang tagumpay ay di palaging may sementadong daanan, na ang lahat ng bagay ay di perpekto. Na ang langit na narasanan mo nung simula ay di mananatiling ganoon hanggang sa dulo na ito’y posibleng maging blankong espasyo na lamang. Matatakot kang punuin ito ulit.

Pang-anim, maghanda ka sa paglipad. Unti-unting buuin ang mga pakpak gamit ang mga balahibong parte ng iyong mga simula.

Pangpito, lisanin ang lumbay, ang galit, gamutin ang mga sugat sa’yong mga pakpak. Unti-unting abutin ang araw kahit na ito’y iiwanan kang abo, susubukang pabagsakin.

Ito ang pangwalo, maghanda kang bumagsak, mahulog, masaktan.

Pangsiyam, masakit ang mahulog, bumagsak, umasa. Ngunit gawin mo itong lakas, lagyan mo ng pwersa ang bawat pagaspas ng mga pakpak ng iyong simula. Oo, di tayo handa na mahulog, bumagsak, umasa, at walang kahandaan sa mga ganitong bagay.

Pero pangsampu, huwag kang susuko, magaling na ang iyong mga pakpak, tapos na ang paghahanda. Subukan mo nang lumipad muli sa langit na dati’y pinuno mo ng mga unang beses at mga unang bagay bumuo sa’yong pagkatao. Liparin mo ulit ang blankong espasyo, lagyan ng mga bagong simula, buksan ang mga nakakandong daanan, abutin ulit ang tagumpay, subukan muling lumipad, at pag ika’y muling nahulog, abutin ulit ang langit, lipad lang.
Inspired by Juan Miguel Severo's  "Sampung Bagay na Natutunan ko sa mga Umiibig"
18.8k · Jul 2016
Naa Koy Car
AL Marasigan Jul 2016
Hinhin, But-an, Maria Clara kumbaga
Mga batasan sa babaeng pilipina
Pero ngano karong panahona
Ang uban sa ila lahi nag tirada


Cool, Tisoy, Dato mao ang ginapangita
Sa mga babaeng hadlok mabutata.
Mangutana ko asa ang gugma,
Kung permi nalng ing-ani trip nila.


Mga lalaki perti sad ang gara,
Pag ang babae nay muduol kanila.
'Naa kay Car?' Perming pangutana
Sa mga dalagang kani lang ang punterya.


Unsaon ta man, karong panahona
'Naa koy Car.'mansad tubag aning mga lakiha.
Haaay, parehas rjud silang mga tawhna
Di nata magtell basig diay naay mabuong gugma.

Lahi najud karong panahona,
Pati mga prinsipyo kalimtan na.
Pero unsaon ta man, daghan man nagapadala
Sa mga butang na dili needed sa gugma.
(Filipino)Visayan Poem.
This was made during the summer break.
1.9k · Jul 2016
Gusto na pala Kita
AL Marasigan Jul 2016
"Noong ikaw ay unang makilala, mundo ko ay nag-iba
Isip ko ay umariba, puso ko nama'y tumaba.
Sa ganda **** taglay, ako ay napalupaypay.
Titig ng iyong mata'y, binura ang dala-dalang lumbay.
Buhay ko ay lalong sumaya nang makita kita,
Pero ano itong nadarama, pag tumingin sayo'y natutulala.
Hinanap ko ang dahilan at sa wakas ito'y natagpuan.
Ang inaasam-asam na katotohanan ay aking nahanap.
At nang ito ay nahagilap, nabigla ako't napakurap.
Sa sandaling bumukas ang mata ko'y, ikaw ang nakita.
At doon ko napagtanto, gusto na pala kita."
-A.M.
1.0k · Aug 2017
Obra Maestra
AL Marasigan Aug 2017
Sa bawat araw na lumilipas,

palaging inaasam ng puso

ang bawat salitang malumanay **** binibigkas,

bawat galaw **** nagbibigay tono sa uniberso,

bawat tinging nagpapahinto ng oras,

bawat ngiting nagbibigay kulay sa mundo.

At sa bawat bukas na sinusundan ang mga kumpas,

palaging isang Obra Maestrang Ikaw nakikita ko.
Nagawa ito nung mga oras na naiisip ko siya.
Copyrights Reserved.
769 · Jul 2016
A Happy Day
AL Marasigan Jul 2016
A happy day.
This is the day you were born.
This is the day when everything around you becomes magical.
This is the day when you got your
'a-not-so-common' name.
This is the day when our creator once again created a majestic work of art.
This is truly a happy day.
A day that will be your 7300th in this blue sphere called 'Earth'
A day that marks the new you even though I think you didn't changed a bit.
A day that was made especially for you.
This is really a happy day.
I'm not really sure if I'll perform this piece because this is somewhat impromptu for me but if you want me to, then just wait. Let time do the work.
 This day marks your birthday.
This day made this piece.
This is truly your special day.
So yeah.
This is not the perfect piece for a sort of perfect girl like you.
This day truly made this
'a-not-so-obvious-amature-ish' poetry.
But this is what I think I can do.
Not that gift giving, or whatsoever.
This is truly a happy day.
A happy day for all of us, your friends, who are really glad that we met a person like you.
A happy day that will paint a smile on your white-ish-much face.
A happy day that will give hope to your friends because its your birthday and you know the drill.

PIZZA!!!!!!FOODSSS!!!
As they say. So yeah.

A happy day indeed.
Enjoy your day.
'Goraaaaa. Pakaaaals', I say
Happy Birthday, they say
For this is the day
That a girl like you made our day
And for pete's sake, this is your day
So yeah, this is gonna be a happy day.
Unpolished but yeah. Raw material kumbaga. Pero yeah, read this at your own risk. :) This is supposedly a spoken word piece. But kapoy memorize so yeah. XD
449 · Aug 2017
3 am
AL Marasigan Aug 2017
I woke up 3 in the morning
tears were falling,
heart was aching
and you were missing.
Longing for her.
AL Marasigan Nov 2017
He was just there,
standing,
waiting for a response.
Hoping that every time he waited,
she could feel the intensity of his love.

She was just there,
watching,
cherishing the moment.
Remembering the features of his face,
hoping that she could draw using the fragments of their memories.

He was crying,
slowly leaving the scene,
knowing that he could not look at her saddened face.
The joyful and sorrowful memories broke the deafening silence.

She was sobbing,
staring at the back of his crying existence,
forcibly trying not to forget the cause of her happiness.
They created again an unforgettable memory.

I was just there, standing.

She was just there, watching.

We were crying.

We just created our last memory.
Letting go still means you loved each other.
424 · Jul 2016
Be That Guy
AL Marasigan Jul 2016
Be that Guy that always thinks about her.
Be that guy that always plays with her hair.
Be that guy that pinch her chubby cheeks if shes too cute for you.
Be that guy that gives her lots of kisses.
Be that guy that always paints a smile on her face.
Be that guy that is very proud of her.
Be that guy that always be there for her.
Be that guy that always protects her.
Be that guy that treats her like a princess.
Be that guy that I couldn't become.
Be that guy that takes her to the altar.
No matter what they say about her,
Just be that guy.
Just be that guy that I couldn't be.
                                                 -A.M.
418 · Nov 2017
Faraway Dream
AL Marasigan Nov 2017
Looking from afar
You look like a star
Shining brightly against all odds
Gently showing that they're all just duds
And while someone's trying to take your heart
Here I am, trying to make a rhyme
Acting like a playing mime
From a scene that can be recalled as art
You, smiling at me from a distance,
Visibly melting the walls that kept us bind
Undeniably creating a thought in my mind,
That I myself should take a stance
And slowly take a step forward
To a dream that I always wanted to guard.
250 · Aug 2019
Desk
AL Marasigan Aug 2019
It's been a long time since we've been together
Those days have been filled with laughter
Moments I want to share to my mother

It's really been a while, I guess
Those days can't simply be repeated
You are there, and I am here

The questions we answered, the problems we solved
Scribbles we wrote, Memories we created
All in the desk we both decided to let go

And when the class finally ended,
I ask myself, will things be the same again?
Is it really okay to let go?

— The End —