damo na hin duro an 𝘴𝘵𝘪𝘤𝘬𝘺 𝘯𝘰𝘵𝘦𝘴 haak lamesa
takip-takip an kabutang pero dire ak nakakabasa,
han mga pulong nga akon nasurat,
mga letra nga nag buru-balighot ngan nag papaplanat.
waray na gihapon tinta an akon 𝘣𝘢𝘭𝘭𝘱𝘦𝘯 ubos na an paypay han 𝘯𝘰𝘵𝘦𝘣𝘰𝘰𝘬 nga sinurat-suratan hin magka-durudilain nga pangandoy, mga pulong nga ha inop nala natutuman—mga pulong nga karuyag ko unta mabatian—
tikang haimo mga im-im, an katam-is han mga saad nga sugad hin dugos,
an mga hinumduman nga sugad hin daan nga telegrama, nga ha akon kasing-kasing nakahipos.
gintatapo-tapo na an mga surat nga linukot, waray na ka abrihi tikang han kaparong han lanterna han aton gugma.
nga an dagaang nga an hadi akon na aabat, tumaghom na tikang han imo paglakat.
ngan sugad han 𝘴𝘵𝘪𝘤𝘬𝘺 𝘯𝘰𝘵𝘦𝘴 nga buot mag pahinumdom, akon man liwat nangalimtan an pag-lara han gugma,
waray na punto an mga sinurat, ighahapil ko na la ada.
translation
Many sticky notes now clutter my desk,
Covering the chaos, yet I cannot read the rest—
The words I've written, the letters that twist,
Tangled and scattered, lost in the mist.
My ballpoint is dry, ink all but gone,
The pages of my notebook, faded and worn,
Filled with dreams that never came true,
Words I once longed to hear, whispered by you.
From your whispers, the sweetness of promises,
Like honeyed vows I once held as bliss,
Old memories, like telegrams worn,
Stored in my heart, weathered and torn.
The crumpled letters are thrown in a pile,
No longer opened, no longer worthwhile,
Like the fading glow of a lantern’s light,
The love we once shared, now out of sight.
The warmth I once felt now slips from my hands,
Fading as you leave, slipping through the sands.
And just like the sticky notes meant to remind,
I too forget how love once intertwined—
The words no longer matter, they simply fall behind.
01.26.25
