Bago ka umalis,
Sana pakinggan mo muna ako,
Pakinggan mo ang mga bulong sa isip ko tuwing nakikita ka
Sana hindi ito maging isang alaalang makakalimutan
Mga salitang papasok at lalabas din naman
At sana dalhin mo 'to sa pag-gising at pag-tulog mo
At alalahanin na para sa'yo to.

Hindi na kita mahal
Hindi na kita mahal
Makinig ka sa'kin.
Hindi. Kita. Minahal.
Hindi. Kita. Minahal

Ilang beses ko man ulit-ulitin sa sarili ko
Na minsan nawawalan na ng saysay ang salitang mahal
ang salitang ikaw, ang pangalan mo sa isip ko
Pero hindi pa din nawawalan nang saysay ang mga alaalang naiwan mga alaalang nakalimutan, at 'di ko alam kung tama bang binabalikbalikan ko
Ang gabing napagtanto ko na nahuhulog na pala ako sa'yo

Hindi na kita mahal
Na kahit lahat na siguro ng tulang sinulat ko ay para sa'yo
kahit lahat na siguro ng metaporang alam ko ay na inahalintulad ko sa'yo
Isa kang bulalakaw, isa kang bituin, ikaw ang buwan
Ikaw ang bumubuo sa ganda ng gabi,
Ikaw ang araw, ikaw ang mga ulap, ikaw ang langit,
Ikaw ang buong kalawakan na hindi ko kailanman pagsasawaan
Ikaw ang karagatan, mahiwaga at kapanga-pangambang sisirin,
Ikaw ang apoy, na nagpapaliwanag at nagpapainit ng gabing malamig
Ikaw ang librong 'di ko kinakailangan ng pahinga
Para intindihin ang bawat salitang nakalimbag sa bawat pahina
Ikaw ang sining ko
Ikaw ang tulang ito.
Para sa'yo at tungkol sa'yo.

Hindi kita minahal,
Kahit na lagi kong inaabangan ang mga storyang kwinekwento mo
Na para bang hinahatak mo ako pabalik kung kailan nangyari ang mga 'to
at sinamahan ako para panuorin natin
Kung sino ba ang nandito at nandoon
Kung nasaan ang mga silya, lamesa, pintuan, at bintana
Ang mga pangalan ng mga minahal mo at nagmahal sa'yo na dapat mo na sigurong kalimutan
Kung saan kayo nagkakilala,
Kung anong naramdaman mo nung nahuli mo siyang nakatingin din sa'yo at nagkasalubong ang inyong mga mata
At sa lahat ng storya mo,
Napagtanto ko na ayoko maging parte ng mga storya **** nakalipas. Na sana ako ang storyang hindi mo kailanman iisipin na bibigyan ng wakas.
At ikwento mo din sana ang gabing ito
Ikwento mo ang bawat paghinga ko sa bawat puwang ng mga salita
Ang pagbuka ng bibig ko para sambitin ng tama ang bawat pantig, ang pag nginig ng mga kamay at tuhod ko,
At kung maririnig mo man, ang bilis ng tibok ng puso ko ngayon.
Ikwento mo.
Ibulong mo sa pinakamalapit **** kaibigan, para manatiling sikreto.
Ang tinatagong nararamdaman na 'di mo na siguro kailangan malaman.

Tama lang siguro na magkaibigan tayo,
Kasi
Hindi na kita mahal.
Hindi kita minahal.
Pinilit ko lang ang sarili kong mahulog sa'yo
Pinilit lang kitang mahalin
Para makalimot, para iwanan ang dating naramdaman.

Gustohin ko man ulit-ulitin sabihin sa'yo,
Magsasawa ka sa bawat pantig, sa bawat letra.
Kaya ibubulong ko na lang sa sarili ko, para manatiling sikreto
Ang dating nararamdaman na hindi mo na kailanman malalaman.

Kaya bago ka umalis,
Sana pakinggan mo muna ako,
Sa huling pagkakataon pakinggan mo ang katotohanan
Isantabi mo ang mga bulong sa isip ko na napakinggan mo.
At sana tandaan mo na
Dati, at dati lang
Minahal kita.

Kinamumuhian kita.

Hindi dahil nagsisisi ako, dahil sa mga alaalang binuo mo.

Kasalanan ko din naman ako yung sumuko. Kinabukasang walang itutungo.

Ba’t ba napakaperpekto mo? Sa aking buhay tila ikaw ang bubuo.

Pero anong ginawa ko? Sinayang ko. Mga luhang sayang ang pagtulo.

Masaya ka naman ba? Meron na bang iba?

Ako, ito, naghahanap. Pero sa huli nag-iisa.
Mga oras na napupunta sa ‘di ko kilala.

Kinaiinisan kita. Mga sekreto **** di ko nasagot, naaalala sa oras na ako’y nababagot.

Bakit ba napakadami **** lihim? Mga bagay na iyong kinikimkim.

Nakakamangha kasi pinipilit kitang magtiwala. Pero sa tanong ko’y sagot mo’y “Wala”.

Mahal mo ko pero ba’t tiwala mo hindi buo? Mga sagot mo tila may lihim, hindi totoo.

Nakakabadtrip ka. Gustong gusto ko malaman nasa isip mo. Sana nagtiwala ka ng buo.

Ito na sana ang huling liham ko sayo. Lumigaya ka sana at matupad mga pangarap mo.

Mga planong napako ‘di na magbabago.
Mga buhay nating nagkasalubong pero magkaiba ang dulo.

Salamat, patawad. Ngayon malaya ka nang lumipad.

Tahanan.

muling nagkasalubong—
nagtagpo sa 'di inaasahang panahon
ang alala ng kahapon at ang ngayon
binati nila ang isa't isa
may konting kamustahan
ngunit 'di na muling babalikan
ngayong naghari na liwanag sa dilim
lahat ng sikreto't mga lihim;
damdaming pilit na kinimkim
ay akin ng itatapon
hindi na muli magtatago sa kulimlim
ng kahapon sapagkat ako'y nakaahon
na sa masalimuot na pangyayari noon