Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Melanie Flowers Nov 2011
PleaseListen,

TWELFTH OF AUGUST ...
Slipped into my hideout she did
They get to wear shoes because they work
But no one said they weren't of odd tendency
A swan, a vulture, a fox, or a dog
I do not know what she was
But she was on her way out

She came into my room, wasn't odd
But then she said that the all seeing were dead
'I've switched the cameras off Kier
Now do as lovers do dear friend
And this here lover will bring you a pen'

Really didn't want to
If nothing else, crayons are okay
Have no need for lovers or friends
But she insisted, offered again
'Do as lovers do dear friend
And this here lover will bring you a pen'

So I held her hand

But no
She was not satisfied
So she insisted, tried again
'Do as lovers do dear friend
And this here lover will bring you a book
A blank book, a notebook
For the thoughts in your head'

I really didn't want to
I have no need for lovers
I have no need for friends
But wouldn't that be lovely?
A notebook and pen?

So I wrapped my arms around her waist

But, Oh.
She was not sated
And demanded more again
'Do as lovers do dear friend
And this here lover will bring you a key
A key to the door that keeps you in dreams'

I really didn't have to
I don't want lovers and friends
My freedom has been taken from me
But then again...
Wouldn't a key bring that back?

So I kissed her lips

My what surprise
It only deepened her thirst
Then and there
She begged of me more
'Do as lovers do dear friend
And this here lover will bring you a pet
Some pretty little shears
To drag across your pretty, pallid skin'

Really shouldn't
But lovers and friends,
They're far between these days
Didn't really want to
But scissors...really?
How did you know my dear?
That I've been dying
To drop my hide into someone elses hands

So I did as lovers do...

Lovers touch did nothing to fill me
Lovers kiss brought very little joy
But maybe. Maybe lovers gifts
Will help me out of this hole

That's all I have to say
NowTake me away, KIERAN J. CROW
Kieran's account of being bribed with gifts by a nurse who wanted something from him in return.
Table top deity, piggy backing best friend
carpool in the morning, mourning in the evening
mispronounce words from every second reading
take us back to kindergarten
girly  hair
cut my crusts
imagination runs amok
yet reminiscing isn't always forgiving to you
Written in April of 2018
Daan Jan 2017
Reeds de derde achter de rug
nog een vierde, doe maar vlug.
Alsof de tijd is opgeschoven,
teruggeschoven
en wederkeerde naar dezelfde momenten.

Waarom blijft een dier zich inprenten
als een beest, zuiders wild,
zelfs al heeft het nooit gemogen,
zelfs al is het nooit gewild,
radeloos maar opgetogen.

Doelen worden pas plezier
als ze bereikt worden.
Nadat we enkele maanden
heen en weer porden
en ons verliefd of verlangend waanden
keerden we terug naar de eigenlijke staat.

Elk van ons is en blijft niets meer,
keert weder, elke keer,
naar een staat in de natuur,
met meerdere deuren op een kier,
noem het zielig, noem het zuur,
we blijven niets meer dan een dier.
Zelfkennis is het begin
en er komt geen einde aan.
Dus wees eerlijk,
geliefd en verlangd.
spatio brevi spem longam reseces
Daan Jun 2019
Ik
Ik heb wat testjes afgenomen,
wilde bepalen welke dromen
mij het beste klaar kunnen stomen
voor een leven in de bomen.

Ik stem, studeer en ben het bos
verloren, staar en veer op
van het bed, wens terug los
te zijn, zoek vrijheid en een job.

Ik, wie ben, ik, boe, wie ben ik, moe.
Wie ik ben, is wat ik doe,
niet minder, meer, niet zeer,
toch op zoek. Want wat was nu ook weer
de clue?

Ach juist, ik was op zoek,
naar wie mij kan definiƫren.
Ik heb een onuitstaanbare nood
aan vastleggen wie ik ben,
het is geen aanrader, 'k zou het niet
proberen.

Ik wil vertrouwbaar zijn, betrouw
me gauw en ik zal horen,
ik ben als luisteraar geboren.
Ook lief en accepterend,
de armzaligen verwerend,
doch lachend uit, oordelend,
liefst de taken verdelend.
Dat ben ik, Daan, de ambassadeur
van buzz, plezier en lachen
bezorgen aan de cohorte
is mijn favoriete forte.

Zeg ik allemaal zelf, rapportage
is onbetrouwbaar onderzoek,
ik blijf blijkbaar blij mijzelf verschuldigd
te zeggen wie ik ben
en is dat een probleem?
't Is dat ik vanonder zoek.
Voor mij een beetje maar van bovenaf is
dat allemaal oke.

Vanaf morgen zeg ik nee
wil ik minderen
die letters zinderen na
en daarom zeg ik ja
wanneer ik liever
afwijs.

Het is een zwakte als
pas gelakte nagels
later wordt het mooi,
voor nu is het een zooi
tot het droogt
en het poogt
alles te
verbeteren.

Dat ben, was, word ik later
een zeveraar een prater
een typer, een tikker,
getikt, jouw type, cherry picker.

Ik eet de kersen op jouw taart
wanneer je moederdag verjaart
eet de olie van jouw dom
de spookjes uit jouw kom
Ik ben veel en ook een vraat
ik schrok zelfs terwijl ik praat
tijdens de film
god wat zou ik mezelf
ambetant vinden
als ik mezelf niet was

Daarom kan ik niet om met mensen die niet anders zijn,
ik zou ze verwensen maar dat is niet mijn
manier van werken
ik tolereer ze, laat liefst niet teveel merken
van mijn afgrijzen, afschuwelijk plezier
als ik zie *** pijnlijk op een kier
de deur staat
naar vergetelheid.
Waarom ben ik
Daan Oct 2019
Nooit meer terug is even slikken,
Nooit meer daar en niet meer hikken,
ongeremd schikken, ongestemd
en zonder broek maar wel een hemd.

Ik ben nu hier, weet niet goed waar,
er is een schat verborgen.
Ik wil hem vinden en meenemen naar
mijn oude thuis van morgen,
waar mijn zorgen
enkel deden kniezen
zonder effectief van de stress
haren te doen verliezen.
Ik zal moeten kiezen
want mijn oude thuis, helaas,
is achter mij gebleven
in alle haast,
op het begin van dit avontuur,
zachtjes van de kust gedreven
en over de rand van de muur
voor altijd weg gevaren uit mijn leven
samen met wat mij beschermde
wanneer ik onbeholpen schermde
met de gevaren uit mijn zeven.

Dus niet meer terug, gewoon door.
Er is een schat, een weg naar grote kuis
maar daar zal het nooit hetzelfde zijn
als mijn oude thuis.

Nooit meer terug, altijd hier,
met enkel in mijn hoofd,
in al wat ik herinner,
een deurtje op een kier.
En misschien ooit, als ik kinderen heb,
zie ik mijn oude thuis terug
in *** onschuldig lief plezier.
Er is geen thuis om naar terug te keren
Maar met nu tevreden zijn
Is iets wat je kan leren
Daan Mar 2019
De soepele lichtstralen sluipen langs een kier
naar hier, naar mij, dichterbij.
Van liefde word ik blij,
genot en heupen aan mijn zij.
Kom dan dichter, kom dan.
Sla je armen heen en weer,
om me heen,
geen
moment had beter kunnen zijn
dan hier met jou in zon met wijn.

Kom dichterbij, maak me blij en geef je losse zee aan mij.
Dan kunnen we gaan zwemmen
Daan Feb 2020
Was ik maar weder onbezonnen,
vond ik maar de weg terug
naar waar we allen zijn begonnen.
Die tijd, helaas, lijkt achter de rug.

Verantwoordelijkheid snijdt mijn
tijd in twee, werken en plezier,
met het deurtje naar de luierik
altijd op een kier.

Heeft het zin om mee te doen
met deftigheid, blijheid en fatsoen
als dat stiekem niet de waarheid is?
Heeft iets nog zin of ben ik mis?

Het twijfelt en het wiebelt, wankelt
door mijn hoofd.
Zal ik maar gewoon weer verder werken
aan wat ik heb beloofd?
Bezig blijven helpt.
Sometimes Starr Nov 2019
******
falling asleep
crying like a
little girl

stirs

i'm gonna see kier--
kisha--
kate
tomorrow.

ohh

— The End —