I wanna talk about you
And the things I miss about you
But you see, my pen is broken
And my heart has lost its rhythm
The words are crooked
And the paper is nothing but rejection
But let me just write this down
You were the kind of love
I planted on a flower ***
You were the kind of love I watered with silence
And you were the kind of love
That blossomed from a distance
And you were the kind of love that was just as equally painful
And yet it was also as hauntingly
beautiful.

Ang tula ay isang wasak na puso
At isang nababagabag na isipan
Na lumalakad sa mga bubog ng alaala
Duguang mga paa, saan ka pupunta?
Lumuluhang mga mata, ano ang iyong nakikita?
Kung ang kahapon ay nilisan na, sa pagsikat ng araw mananatili ba?
Kung ang sana ay isang mahigpit na yakap, kakapit ka ba?
Kung ang mga halik ay matamis na panaginip, gigising ka pa ba?
Kung ang kanyang mga kamay ay pangako ng isang umaga, bibitiw ka ba?
Ang tula ay mga salita ng unang pagkikita at mga yapak ng paalam na.