Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Tea Nov 2016
Το μόνο που έχω για σένα είναι ένας άρρυθμος σφυγμός.
Κι όλο κοιτάζω πίσω , δεν είσαι εσύ αυτος ,δεν είσαι αυτός.
Ο χρόνος όπως λένε δεν είναι γιατρός , είναι φριχτός
όταν δεν περνάει και σε ξεχνάει.
Σε ξεχνάει...

Απ'την αρχή καταδικασμένοι , σαν από στάχτη φτιαγμένοι
το ήξερα πως μπροστά ήταν γκρεμός μα και πίσω τι;
Γυρισμός.

Όταν έκλεισες το τηλέφωνο μου είπες
"Μη το κάνεις αυτό, θα τα πούμε αύριο" .
"Δεν νομίζω να σε ξαναδώ"
Κάπως μακάβριο.

Βρήκες εύκολα την λύση , και καθώς κοιτάζω κάθε μέρα την δύση
αυτός ο ήλιος με τυφλώνει σαν την αλήθεια.
Ξέρω ποτέ δεν σου άρεσαν τα παραμύθια.
Εκτός απο αυτά που λέγονται εύκολα και κρύβουν θλίψη.
-"Δεν ξέρω τι να πω , μου'χεις λείψει".

Το τραγούδι αυτό που ακούω όλη μερα συνεχόμενα
λέει "τα δάκρυα μου στεγνώνουν μόνα τους"
-"Θα βρεθούμε ξανά"
Δεν το χεις καταλάβει , δεν θα υπάρχουν επόμενα.

Για μένα ήσουν το πιο όμορφο πρωινό και έγινες το πιο βασανιστικό βράδυ.
Την αγάπη μη την πετάς , μετά σε τρώει το σκοτάδι.

Κανείς δεν ξέρει πόσο πόνεσα
και ότι άντεξα ήταν ,ξέρω , επειδή συμφώνησα.

Σκότωσες ότι είχα μέσα μου για σένα
μα το αστείο είναι πως για λίγο ήμασταν ένα.
Thanks to Amy , and someone else.

— The End —