बिहान उठेदेखि नै टोलाईरहेका
एक जोडी नयन
पर कुनै क्षितिजमा, यो दुनियाँबाट अलग
धमिलिएको आकाश पारी

गौठलीको गुँड भन्दा पर
धुपीको सिरान माथी
साँझसम्म तोलाईरहेको, नथाकी
बिना झिम्मिक्क , ती एक जोडी नयन

ओइलिएर झरेको फूलको
वासना खोज्दैछन्
हिडेर बिर्सेका पदका
निसानी खोज्दैछन्
भग्नावशेष भित्रको
ईतिहास खोज्दैछन्
डुब्दै गरेको घाममा नयाँ
बिहानी खोज्दैछ्

अनि भेटिएका छन्
धुलाम्य स्मृति बीच सधाझै
बादलको सिरक ओढेको
त्यो सफा दाग, जून उदाएसगैँ