Balang araw
Hindi na lungkot ang dulot ng umaga,
Tatahan na ang umiiyak na matang namamaga
Matutuyo na ang mga kumo't unan na basa

Ika'y tatayo na mula sa pag-kakaupo sa gilid
Paa'y ihahakbang na palabas ng silid
Handa kanang harapin ang mundong pasakit
'Di ka na nito tatablahan ng pait.

Mga sugat mo'y tuluyan ng nag-hilom
Wala na ni isang marka ang mababakas
Tuluyan mo nang naaninag ang liwanag,
Sa'yong yungib na natakpan ng dilim

Natagpuan mo na ang matagal na nawawala
Pagmamahal sa sarili na sa'yo'y tumakas
Kaya ngayon buo na ang piyesa ng pag-katao
Lalaban kana hindi na muling mag-papatalo

Kaya mo na ulit
Mas kaayanin mo pa ngayon
Lagpasan hamon sa harap
Dahil buo kana