Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
kahel Aug 2017
i never stopped writing about you,
i never did.


every stanza, every draft, every metaphor,
convening it piece by piece, alone.
along with these bittersweet coffee and creased papers.


waiting for your wildest comeback,
you never did.
kahel Oct 2017
i will smile for you again,
and wash these tears away with rain,
hoping that one day,
i will be seeing you,
in that exact place,
throwing jokes,
feeding fishes,
burning cigarettes,
watching star shines,
proving aliens exists,
reliving moments,
drinking hot choco at noon,
until then,
i will be missing
you.
kahel Nov 2016
Ano nga ba ang layunin ng oras?
Mas matimbang ba ito sa mga makikinang na alahas?
O mas mapula pa sa pag usbong ng mga sariwang rosas
Ito ba talaga ay nagbibigay lakas?

Hindi sapat ang pagluha upang makabawas
Para saluhin ang mga masasakit na hampas
At sa mga sugat na walang lunas
Na nag iiwan ng mga malulungkot na bakas

Kung saan lumaban at nakipagsapalaran ka naman ng patas
Ngunit pakiramdam mo sa bandang huli ay ikaw pa din ang olats
Dahil ba biglang bumida ang mga mapalinlang na ahas?
Na pumupulupot sa leeg na parang isang kwintas

At pumipigil sa mga kasinungalingang pwedeng ibigkas
At inaakalang wala ng pag-asa upang makaligtas
Kulang pa ba ang kinaing bigas?
Harapin ang mga ito ng walang kaba at di pag iwas

O kaya naman gawing posas para masiguradong walang takas
Sa mga bagay na iniingatan magkaroon ng maliliit na gasgas
Hirap tuloy matukoy kung ito ba ay pagkakataong maging swerte o malas
Pwedeng maghintay, wag ka nga lang masobrahan at baka di mamalayan na lumampas

Ang bawat segundo ay hindi tulad ng pera na basta lang winawaldas
Hinay-hinay lang dahil hindi na maibabalik ang bawat minuto na lumipas
Ang maganda dito ay wala itong sinusunod na anumang batas
Dahil ang oras ay isang pinakamumunting regalo na walang hinihinging katumbas
Na pwedeng i-alay sayo ng isang taong nagmamahal ng wagas
kahel Apr 2022
parang sigarilyo.
upos na.
ubos na.
kahel Jul 2016
Naglalakad ako pauwi nang makita kita sa isang tabi.
Umiiyak.
Humahalakhak.
Lumalaklak.
May hawak na bulaklak.
At humihiling sa bawat talulot na pipitasin ay sana hindi ka niya iniwan nang wasak.

Nilapitan kita agad at tinabihan.
Dinamayan ka sa lamig.
Ang mga binti **** sa sobrang tagal nang nakaupo ay namimintig.
Walang salita o tunog na lumabas sa aking bibig.
Kundi ang mga tenga lamang para makinig.
Sa pagkwento mo habang ang boses mo'y nanginginig.

Sabay nating pinanood ang pagbaba ng araw.
Kasama sa paglubog ang galit na umaapaw.
Napatitig ako sayo at napabulong na wag ka sanang matunaw.
At nagtataka na bakit mayroong tao na sayo ay umayaw.
Biglang tumibok ang puso ko ng laktaw-laktaw.
Nagpapasalamat na natanaw kita at ako ay naligaw na parang langaw.

Kinalaunan ay napatahan ka kahit saglit lang.
Napasaya kahit saglit lang.
Nabawasan ang sakit kahit saglit lang.
Nakalimot sa problema kahit saglit lang.
Nakasama ka kahit saglit lang.
At naging parte ng mundo mo kahit saglit lang.

Hinatid ka para ligtas na makauwi at nagtanong ka kung paano makakabawi.
Makita ka lamang ngumiti, ang abala ay mapapawi.
At sana, kung okay ka na talaga.
Kapag natulog ka at ipipikit na ang mga matang namamaga.
Ay malaman mo na ang iyong tunay na halaga.
At matuklasan ang pagmamahal na pang-sayo lamang ng buong buo.
kahel Mar 2021
you are mine,

            but time took you away

                               —it took us for granted.
kahel Aug 2017
her memory stayed with me
longer than she should have
but now, all i ever had is her alluring smile
and i guess this will haunt me
forever.
kahel Oct 2017
at last,
after exploring endless tunnels,
fighting unbeatable foes,
searching unknown souls,

tragedy found his cure,
his hope,
his happiness,
his poem,
his own,
remedy.
kahel Oct 2021
when i met you,
there were no questions

when you left me,
there were no answers
kahel Aug 2018
i watch her fall asleep
peaceful and beautiful
as i follow her dreams
sweet into the deep
i whisper to her ear
love that i must keep


—m.c
kahel Sep 2021
sumusulat sa’yo simula nang ‘yong pagdating

sumusulat sa’yo hanggang sa ‘yong paglisan

sumusulat sa’yo sa pagitan ng lupa’t kalangitan

sumusulat sa’yo  kakabit na ng ‘yong pag-ibig; ang tinta sa aking mumunting libro ng mga pangako.

‘balik ka na’—sigaw ng bawat letra.
hanggang mapaos
hanggang malaos
hanggang maubos
susulatan ka, oh aking minahal nang lubos~
kahel Feb 2021
on the day that she left
being alone in these sheets,
with a deep empty sigh
i know to myself
that she’s not coming back
i just stayed
i just clinged
i just grasped
not in the hopes of a comeback
but for the foundation that we built
for the time that we spent
for the cigarettes we burned
for the hugs that got tighter every time
for our memories;
for my memories of her,
the only thing that’s left,
the only thing that i can keep
—perpetually.
you aren’t that special and so am i, but why is it difficult to forget you?
kahel Apr 2021
sa totoo lang, hindi naman talaga ako umiinom ng alak para makatakas sa lungkot at sa mga ideyang baka pwede ba o baka pwede pa.

kahit hindi ako lango ay gan'on pa rin naman. hindi ka na babalik.

napapadalas lang ang pag-inom, sapagkat nakakatulog ako nang hindi ka iniisip; nakakatulog na hindi ka laman ng bawat panaginip.
at sa pagsapit ng umaga, maaalala na naman kita.
dahil kapag lasing lamang may kakayahan makapagsabi ng mga salitang hindi kayang sabihin.
kahel Jan 2018
the sky tonight looks dark,
she wonders,
where did the stars go,
little did she know,
not all of them are lost,
some are here,
unaware of it,
and wonders.
kahel Sep 2017
it was a cold night,
covered with blankets,
"let me make your coffee", i said.
she sipped from that scorching mug,
ranting how brewed it was,
asking, "where's the sugar, love?"
i smiled back,
then
swiftly kissed her.
and whispered,
"there you go, let me spill it all over your ******* lips."
kahel Mar 2021
tao ang madaya,
hindi ang mundo.
huwag mo ibaling sa mundo ang pighati, dahil wala itong ibang ginawa kung hindi manatili sa tabi mo at masulyapan ang iyong mga ngiti.
kahel Apr 2021
she’s so ethereal
i think the moon looks at her
maybe because her eyes glows brighter
than the moonlight
not just tonight
but every time
a revolution occurs.
losing sleep over you
kahel Jul 2016
Bigla ka na lamang sumulpot na parang kabute.
Kasama ang mga simpleng ngiti mo na nakakahalina.
Isang imahinasyon na unti-unting nalikha ng di namamalayan.
Mula sa mga teorya at ideya na pwedeng mabuo tungkol sayo.
Doon palang alam ko ng gusto makipaglaro sa akin ng tadhana.

Nagtataka bakit sa bawat pag gising ko sa umaga,
Kahit sa palagay kong nakaka-isang hakbang na ako palayo sayo,
Sa tuwing makakasalubong kita at madidinig ko ang tinig mo,
Tatlong hakbang pabalik nanaman ang tatahakin ko.
Di ata napapagod ang tadhana, pwes ako hinihingal na.

Langya, napakalabo nga naman diba?
Maging tayo, ikaw at ako, diin ng iba.
Hindi ko alam kung tama pa ba o tama na.
Ayokong malaman, ayokong makawala.
Makikipaglaro na lang ako hanggang manalo na ko sa tadhana.
kahel Sep 2018
she's smart, strong, and independent
she always fight for what she believes in
i know those lovely eyes are just for me
and i tell you undoubtedly,
even if she's giving me love and pain at the same time
i don't mind if she's the cause
of my death.
kahel Dec 2021
i am beginning to forget you and forgetting something you loved with all your life is such a terrifying idea.
kahel Oct 2021
if the universe would grant me one thing…
i wish you loved me again
like before,
like the first time i offered you sunflowers,
when your eyes locked onto mine,
when you loved me // the most.
if we’re just a little bit brave to fight for our love
kahel Apr 2020
gusto ko ng halik,
‘yung totoong halik,
halik na pag dumampi ay naghahasik,
halik na itutuloy kahit hanggang sahig,
halik na dumidilig sa aking pagka-uhaw,
halik na sa bawat sandali’y pumupukaw,
ang halik na nagbibigay ng payapa at tanging bubungad tuwing gigising ako sa umaga
kahel Jan 2020
love isn’t a good morning text
or some other slanted
minuscule gesture
it is a presence looming
craving to capture you
enveloping you in your entirety
but look, here we are waiting
on a box of sweets
on a bouquet of tulips
or a wrapped gift
or a handwritten letter
perhaps if that’s what love has become
then i shall hope i find something better
there must be something more
kahel Aug 2016
Para tayong nasa isang jeep,
May iba't ibang pupuntahan.
Mayroon doon sa malapit, sa kabilang kanto o sa dulo ng bayan.
Hindi magkakakilala pero iisa lang ang layunin.
Ang makarating sa pinaroroonan.

Para tayong nasa isang jeep,
May nagmamadali, may chill lang.
Naghihintayan at nagmamasid...
Kung sino ang unang magbabayad ng pamasahe.
Kung kanino i-aabot ang pamasahe.

Para tayong nasa isang jeep,
Ayaw umupo sa pwesto malapit sa driver dahil may instant trabaho na agad
Taga-abot. Taga-bigay.
Kailangan sumigaw para marinig.
Kumapit ng mabuti para hindi mahulog.

Para tayong nasa isang jeep na walang ibang ginawa kundi ang makipagtitigan.
Habang ang ating mga mata ay nag-uusap at nag-kikislapan.
Para tayong nasa isang jeep na handa makipagsiksikan para lang makauwi.
Habang ako, sayo ay wala ng espasyo .
Kasya pa ako pero mas pinili **** pasabitin na lang ako.

Na traffic lang tayo saglit bigla ka na lang pumara at sabay baba sa buhay ko.
Na parang nakalimutan mo ilagay sa bag ang baon mo
O kaya naman di ka sigurado sa direksyong patungo
Hindi ko na nakita ang mukha mo dahil sa kapal ng usok na buga ng tambutso
At hindi ko man lang naibalik sayo ang sukli mo,
Nahawakan ang mga kamay mo at napigilang maglaho.
uno
kahel Sep 2021
uno
palagi na lamang huli sa balita
kaya kapag may nalaman
ay wala na akong magawa
kung hindi tanggapin na lamang
ang katotohanang sinisiyasat

palagi na lang akong huli sa kahit anong larangan
laging nauunahan at pinapangunahan
kailan kaya matatauhan

kailan kaya ako uunahin?
kahel Jan 2021
Sometimes, I feel that I still miss you. Not in the sense that I want us to  be together again, because as much as I know that what we had was a beautiful mess, I also know that it died long before our goodbye that Wednesday under the moonlight. I miss you in the sense that when I walk down the hallway of memories that I've known all my life, that there are days when I would just pause, take a deep breathe, gently close my eyes and remembering us walk side-by-side,
we are lost souls blathering about uncovering our own rightful place in this absurd fantasy. I miss you peeking through the shelves of our favourite library, obviously annoyed that it's taking me so long to pick which Murakami book to get to read.

But I think that I'm okay now, but there are really just some honest days, especially when time restraining me alone.
when I couldn't sleep and my mind will cheat on me and wonder about what it would be like if only we didn't drift away from each other. If only we stayed on the same path a little longer and worked things out. Today, as I write this letter— a piece of my heart. I'm starting to forget the sound of your laugh or the way you teases me.


Your alluring face is a bit hazy in my head now.

Your eyes began to shine a bit more dim like the sky when it is crying. But I still miss you in the sense that when I come across with the little things that remind me of you, things we both shared somehow like our  favourite series to get our *** laugh as hard or our love song to vibe on.
There is just really a part of me that just breaks unyieldingly and missing you is the only thing that I could do.
kahel May 2017
Paabot naman ako ng hawak **** yosi
Kahit makihits na lang dyan sa hinihithit mo
Hindi dahil magkapareho tayo ng bisyo
Gusto ko lang masubukan bumuga ng usok,
kasama ang mga salitang hindi kayang banggitin


Papasa naman ako ng tinatagay **** alak
Kahit isang shot na lang dyan sa iniinom mo
Hindi dahil magkapareho tayo ng bisyo
Gusto ko lang malaman kung paano sumuka,
kasama ang takot na matagal ng sinisikmura

Pahingi naman ako ng isang halik galing sayo
Kahit padampi lang sa mga labi mo
Gusto ko lang kasi maramdaman kung paano mahalikan ng isang labing makasalanan,
Mga labing kahit kailang ay di ko narinig
magpahayag ng tunay na nararamdaman
kahel Jan 2020
Hindi ko na kilala ang mga sugat na ‘to.
Kung saan ba 'to nanggaling o
paano ba 'to nangyari
Nandito na tayo sa parte ng magulong mundo
na hindi na alam ng mandirigma kung
nasa hilaga ba o nasa timog ang binabaybay.
Kung sino ba ang tunay na kakampi sa hindi
Saan ba gagapang palayo?
Saan itatago ang natitirang pagkatao?

Hindi ko na marinig ang bawat katinig
at patinig ng bawat salita dahil sa ingay.
Kanino ba nanggagaling ang hinaing
Saan nagsimula ang pasaring?
Paano nga ba tayo nakarating dito?

Alam mo, dahil sa’yo.

Gusto kong ipako lahat ang sisi sayo.
Ikaw ‘to. Kasalanan mo. Sinabi ko naman sayo.
Ganyan ka. Mali ka. ‘Di mo maintindihan.
Ikaw; Ikaw lang ang mali.
Alam ko ang bawat kanto
nitong pinasok nating pangako.
Kabisado ko ang bawat pintong nakasarado
Mga pinakatatagong sikreto
Hindi tulad mo.
Hanggang ngayon naliligaw pa din
Kaya tama ako.
Mali ka, tama ako.
Tama ako?
Tama na.

Pero ito ‘yung parte ng laban
na hindi na tayo pwedeng sumuko.
Hindi pwedeng tumakbo
palayo at takasan ang katotohanang
nilakbay natin 'to ng magkasama,
narating natin ‘to sa sarili nating mga paa.
Dahil magkabuhol na
ang mga sintas ng pagkatao natin
at imposibleng ipangalan lang
sa isa ang kasalanan.

Hindi na natin kailangang magpanggap pa
dahil tanggap na
Nadapa tayo. Hindi lang ikaw. Hindi lang ako.
Tayo. Nagkamali tayo.
‘Yun lang ang tamang hinaing
para maitama natin ‘to.
kahel Mar 2021
you are driving me crazy
running circles on my mind
with protective gears and all
but maybe,
it should be me who needs to wear them right?
you’re drifting recklessly,
switching lanes frequently,
crashing your way through destructively
in a weird orange-coloured car.
i can’t get you out of my mind
kahel Jan 2021
it is i,
who wrote letters with no address,
because each and every word,
is your name.
you have me ever since
kahel Jan 2018
there you are with those alluring smile,
as if the sun rises from the west,
and the moon shaped into square,
i have never seen anything before,
but yours is just like it.
extraordinary.
enough.

— The End —