Isang gabi nang pagmamahalan,
Sa ating dalawa tila’y nanahan,
Sa panahong nagawang tumahan,
Baguhan sa mukha **** luhaan.

Sa sayaw na ang awit ritmo ng mga puso,
Sa ilalim ng buwan na walang pagsuko,
Sayaw na walang halong pagsusumamo,
Sayaw na tanging tayo ang nagpaamo.

Ngunit mapagbiro ang tadhana,
Sa panahong ika’y kapiling na,
Isang sibat ang sa puso’y tumama,
Agad-agad sa kawalan ay sumama.

Hindi akalain na ito na nga ang huli,
Munting sayaw na ‘di natin kakampi,
Sa oras na tayo’y dapat nagtimpi,
Tila ang tadhana’y sadyang nabingi.

Ilang taon kang nagtiis,
Sa kaniyang pagmamalupit.
Ilang taon kang nagtimpi,
Hikbi'y wala nang silbi.

Sinaktan, binubugbog, inupakan.
Sinuntok, binulabog, niyurakan.
Pinagsisipa, pinukpok, pinagsamantalahan.
Nasaan ang pagmamahal na kailangan?


Masisisi mo ba kung luha'y ayaw pumatak?
Sa mga matang kinalimutan ang kinabukasan,
Sa mga matang inararo ang katahimikan,
Ng pamilyang ayaw kang pangalanan.


Nasaan ang luhang gustong lumabas?
Nasaan ang luhang gustong makatakas?
Nasaan ang luhang pilit na kumakalas?
Nasaan ang luha sa pag-ibig na nagwakas?