Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Yhinyhin Tan Dec 2015
They are believers according to what they're believing.
Even the fact that they're trying to hide their real feelings.

Before us, they tend to  wear their invisible mask,
And they're using the smiley one in front of us.

When they turn their back, Sad mask will reveal whether they like it or not.
So I'm telling you, be careful and be a  good seeker one.

Mind this, it is really impossible to hide a dark bad smokes,
from a fire that was hidden beyond their bones.

The earth now is full of hypocrites,
Some of them keep saying that the Lord was Jesus Christ,
Well in that case... no doubts they are absolutely right
but they still keeping wrath inside  of their hearts.

In this world, may you find the truth behind the mask,
Just use your heart at the same time your mind.
So you will able to identify who tell lies,
And which among them is really sincere to you and kind.



[••• 102815 •••]
~Yhin 29~
Disclaimer: It just based on my observation among people I have met along my Christianity life.
Yhinyhin Tan Jun 2019
i.
The LAUGHS, the SMILE—
Everything beautiful
             I showed to them TRANSPARENTLY.
    The CRIES, the GRIEVANCES—
Everything hideous
            I intentionally UNDISCLOSED to them.

ii.
I TRIED, I FOUGHT—
           Brutally following
           The TREND of this world,
     But their JUDGEMENT continues
           As if I transgressed
           The DOMINION of the kingdom they ruled.

iii.  
All I ever wanted is to be ACCEPTED
       All I ever needed is to feel the LOVE,
              but this world DENIED my EXISTENCE
              and they marks my life BELITTLED.

iv.  
They UNDERSTAND only my songs
       and HELPLESSLY UNHEARD my inner voice.
      They APPRECIATED only my talents
       and couldn't see my TREMENDOUS efforts.

v.
I might have the FAME,
           the WEALTH and the POWER
           But still my soul longs for
           PEACE, FRIENDSHIP and a LOVER.
    Inside of me was full of INSECURITY,
          ANXIETY and SELF-PITY
          and SHOOT! I CAN'T TAKE IT NO MORE!

vi.
The AFTERLIFE awaits me,
              Maybe there, I can find SERENITY.
       A place where no people to please,
              No more hurting feelings
              And geez! No more of me
             PRETENDING.

vii.  
As the night begin to passby
              I could finally get some REST.
        To all perfectionist out there,
              be GLAD, cause you won't see either
              hear me anymore, ADIOS!

"FROM THE EYES OF A SUICIDAL"
Written by: Yhin2x (Ate Yhin)
062520192000
All right reserved © 2019
#YhinsPoem
#wattypoems

© posted on my wattpad account @ Yhin2x
Share your thoughts and free to click the star button if it pleases you.
Yhinyhin Tan Jul 2022
Patawarin mo ako kung mas pinili kong mahalin ang sarili ko kaysa sa'yo.

Patawad kung mas natakot akong lumaban  dahil alam ko na rin naman kung  ano ang ating patutunguhan.

Patatawarin ko rin ang sarili ko dahil alam kong hindi rin naman ako naging kontento.

Kaya patawarin mo rin ang sarili mo sa mga pangakong hindi mo na nagawang matupad.

Hanggang ang pagpapatawad natin ay mauwi sa paghilom, at ang paghilom ay mauwi na rin sa wakas sa pag-usad at sa paglimot.

-Ate Yhin , April 9, 2022
Yhinyhin Tan Aug 2022
Kung hindi mo naman pala balak mahalin siya?
Eh bakit ginulo mo pa buhay niya?

Mga tanong na hanggang ngayon tuloy pilit niyang hinahanapan ng sagot.

Mahirap pala talaga kung wala naman talagang pagkakakilanlan ang relasyon n'yong dalawa—nakakalungkot.

Kung saan siya lulugar hindi na rin  niya alam.
Kung may karapatan ba siyang magselos at magdamdam

Kung kailangan  pa ba niyang maghintay o sumuko na lang
O hingin ang oras mo, tanong niya'y siya ba'y may karapatan?

Kaya sana kung bubulabugin mo lang din naman ang kaniyang damdamin at wala kang balak na siya'y mahalin—

Pwede ba? Huwag na lang, huwag mo siyang ikulong sa isang sitwasyong kulang na lang siya ay mapraning.

Salita | Ate Yhin
08172022648am
Label #MU
Yhinyhin Tan Aug 2022
Ah ngayon mas nauunawaan ko na kapag sinasabi nila na, "Sana umalis ka na lang ng dahan-dahan, hindi ang mabilis hindi rin iyong biglaan."

Dahan-dahan na para bang ipaparamdam mo muna sa kaniya na nanlalamig ka na.

Unti-unti na kulang na lang sabihin mo sa kaniya na wala ka ng gana.

Sa malumanay at hindi sa dahas **** papataying ang pag-ibig niya para sayo hanggang sa kaniyang mapagtanto, "Ayoko na, pagod na ako!"

Iyon na rin ang pagkakataon mo para lumayo at lumisan sa kaniyang kanlungan.

O 'di ba nagtagumpay ka sa pag-alis mo ng dahan-dahan.

Sa isip mo, hindi na siya gaano naman masasaktan.

Dahil unti-unti **** inubos ang pag-ibig niya na sa'yo'y inilaan.

Kaya naman sana mas maging  masaya ka na
dahil ngayon pinalaya ka na niya ng tuluyan.

Salita | Ate Yhin
08162022924am
Yhinyhin Tan Sep 2022
Paano mo nga ba masasabing siya na nga?

May paghinto ba talaga ng oras?
May pagbagal sa mga kilos?
May paglabo sa inyong paligid?

Ngunit bakit sa akin baligtad?

Bumilis ang oras at ikaw ang nakita sa hinaharap,
Bawat kilos nagkaroon ng sigla, at
Naging malinaw ang lahat na balang araw, ikaw pala 'yong gusto kong makasama.

Salita | Yhin
Yhinyhin Tan Jul 2022
Kung sakaling bigla silang maglaho
Hindi mo na  matukoy kung saan ka patungo
Wari ba'y hindi na muling iikot ang mundo mo
Pwede ka naman panandaliang huminto
Magpahinga muna at saka ka bumwelo
Pausad sa mga pagsubok na mapaglaro
At saka mo patunayan sa kanila na hindi tayo madaling sumuko.


—Ate Yhin 807pm7142022
Okay lang yan Yhin, mawala man sayo iyon, isipin mo na lang na sa bagong mundo na papasukin mo, lalago at lalago ka rin 🙃
Yhinyhin Tan Jan 18
Totoo nga ang sinasabi nila.

Na kapag umiibig, ang mga mata ay hindi nakakakita.

Dahil puso, puso ang siyang nagmamagaling at namamahala.

Na kahit ilang beses ka na niyang pinaluha, ang huling mutawi pa rin ay ang patawarin siya.

Isip tuloy nagsisimula nang kumontra, "Hanggang kailan?" aniya.

Ngunit ang malambuting puso, ang oras at wakas ay wala sa bokabolaryo niya.

"Digmaang malamig" ni Yhin
1182024854am
Cold ward

— The End —