Ang edukasyon ay kayamanan na Hindi mananakaw ng sinuman. Napakahalaga ng edukasyon dahil dito nakasalalay ang ating kinabukasan.                                                    
      Nasabi ko ito dahil sa panahon ngayon, karamihang natatanggap sa trabao ay ang mga nakapagtapos sa pag-aaral at ang trabahong ito ay nagsisilbing tulay tungo sa kanyang kaunlaran pati na rin sa pakikipagsabayan sa agos ng buhay.
      Ang edukasyon ay susi sa pag-unlad upang makamit ang pag-unlad na ipinamamana ng ating sarili. Ito ang pundasyon natin upang makaahon sa kahirapan tungo sa tuluy-tuloy na kanlaran at kasaganahan na inaasam-asam natin at ng ating mahal na bayan.
      Ang edukasyon ay sadyang mahalaga sa lahat, noon hanggang ngayon. Ito ang pinakamatibay na pundasyon ng isang tao. Ito rin ang maaari naging dalhin saanman rayo pumunta at walang sinumang makaaagaw into sa atin.

Garo pirmi akong hinahapag
Kan hinangos ko
Pag nagdadalagan ako
Pasiring saimo
Dara-dara an balde nin pintura
Asin nag-aasa na mahiling ka
Ano daw kun aram mo man
An sakuyang namamatian
Pag nagrarani ako saimo
Para i-abot ining pinabakal mo
Na pintura na hali pa sa sentro
Ano daw kun padagos ****
Kulayan an buhay ko
Sana dai ka magpundo
Magpabakal sako nin dawa ano

Saro ka sa pinakamatibay na pintor
Kaya **** makagibo nin obra
Sa maski anong kolor
Tinawan **** kulay
An mabublay kong buhay
Iyo garo ito an ráson
kun tàno ika an pinili ko
Maski dakol na tao
An sigeng usióso
Bahala man sinda
sa buhay ninda
Bahala man kita
Basta padangat taka

—𝐔𝐬𝐢𝐨𝐬𝐨,  a Bikol poetry.