Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Nilawis ng dilim ang mayorya ng mga ilaw sa kalangitan
Ang kapanglawan ng mga ulap na nagdaan ay nakakapangilabot
Kumikinang ang maliliit na butas sa telang itim na tumatalukbong sa himpapawid
At sa bawat minutong nagdadaan may tila bang may naglalaro sa balabal ng karimlan
Tila may kutsilyong pumupunit sa alapaap para makasilip ang liwanag
Ngunit muling isasara ang tastas na nagawa sa segundong ito'y nagsimulang bumuka

May mga bulalakaw na nagpakita.

Tayong limang nakahilata sa kamang kayumanggi na sinapinan ng damo
Agad-agad tumingala sa pag-asang tayo'y makakahiling sa mga nauupos na bato
Ang saglit na gumuhit ang bulalakaw ay nag-umapaw tayo sa tuwa
Halata ang paniniwala sa pamahiing matutupad ang pangarap kapag humiling ka
Sa isa't kalahating segundo na iyon na nagising ang ating mga diwa
Ang mga daliri ay nakaturo sa nagdaang hulagway na hindi na maibabalik

Sabay-sabay tayong pumikit.

At sa pagbukas ng mga bintana patungo sa ating mga kaluluwa
Ang isa sa atin ay nagreklamo; "Hindi ko nakita!"
At sa kanyang pagsamo sa uniberso na magbigay pa ng pagkakataong humiling
Paghalakhak at malarong panunukso ang nakuha niya mula sa atin
Habang ang mapangilabot na simoy ng hangin ay humaplos sa ating mga katawan
At ang katatawanan ay napalitan ng isang tanong walang kasiguraduhan:

"Kailan kaya ulit mangyayari 'to?"

Na tayo ay magkakasama sa isang pagkakataong
Walang inaalalang pagsalansang ng mundong hindi tayo
Na ang tanging balabal na bumabalot sa ating mga puso ay ang yakap natin sa isa't-isa
Na ang kalinawan ng ating mga isip ay nagiging malaya
Magpakita lagpas pa sa pagkislap sa gilid ng balintataw ng mata
Na kung saan, tayong matatalik na magkaibigan,

Tayo ay masaya.

Sa bawat pilit na pag-alpas natin mula sa bisig ng nakaambang
Mapanglaw na kinabukasan, tayo'y palaging magtatagpo dito
—Hindi ko sinasabing sa plazang ito kung saan ang usok ng sigarilyo ay lumulunod sa baga,
Kung saan ang mga punong nakahilera ay nakahubad at dayupay,
Kung saan lingid ang ating kagustuhan gawing tirahan ang tinalikdang plaza na ito—
Kung hindi, dito! Sa pagkakataong busilak ang tawanan at totoo ang ating pagkakaibigan

Sa huling pagkakataon tumingala tayo.

Lubusin natin ang pagkakataong kinakalmot ng mga anghel ang kalangitan
Magpakasasa tayo sa saglit na pinatotohanan natin ang pamahiin
Na kapag humiling ka sa bumabagsak na bituin ito'y magkakatotoo
Na inuulok natin ang isa't-isa ipikit ang mga mata sa bawat ilaw na gumuguhit
Sa himpapawid na madilim na mamaya ay babalik sa maulap na umaga
At sa nagbabadyang pagtatapos ng pag-ulan ng ilaw at muling pagbukas ng ating mga mata

Hanggang sa huling bulalakaw,

Kaibigan,

**humiling ka.
Read more of my works on: brixartanart.tumblr.com
Atheidon Mar 2018
Hindi ang mga tala ang magdidikta ng ating kinabukasan,
Kundi ang mga puso na syang handang lumaban at manindigan--
Manindigan para sa mga bagay na hindi kayang hawakan ng ating mga palad.

Hayaan **** maranasan ng iyong puso ang malumbay at mawalay
Sa isang pamilyar na pakiramdam
Nang maunawaan mo ang kahalagahan ng isang bagay--
Bagay na katangi-tangi at panghabambuhay.

Hindi masusukat ng lahat ng mga bituin ang pagmamahal na kaya **** ialay;


   Sa bawat minutong inilalaan mo para sa taong ito,
   sa bawat text na kaagad ay nirereplyan mo,
   Sa bawat araw na ninanais **** siya ang kasama mo,
   Sa bawat pagkakataon na hindi mo pinapalagpas para siya ay makasama.

                                                               ­                                    Oras.

   Sa lahat ng pagkakataon na hindi ka nagreklamo sa pagiging late nya,
   Sa lahat ng pagkakataong minahal mo siya sa kabila nang pagiging magulo nya,
   Sa lahat ng pagkakataong ika’y natulugan sa telepono habang kausap mo siya dahil alam **** pagod sya,
    Sa lahat ng lakad na hindi niya nasipot dahil kailangan pala niyang mag-aral.

                                                               ­                                   Pag-Unawa.

   Sa pananatili mo sa kanyang tabi kapag siya ay nalulumbay,
   Sa pag alo mo sa kanya kapag siya’y nananangis,
   Sa pagngiti mo at ng iyong puso sa sa tuwing siya’y masaya,
   Sa pakikinig mo sa lahat ng kanyang hinanaing tuwing nagpupuyos ang kanyang damdamin.

                                                               ­                                   Pagdamay.

Higit sa mga rosas at tsokolate,
Ipinakita mo ang iyong pagmamahal.
Pinatunayan **** higit sa mga bagay na kayang hawakan ng ating palad,
May iba pa palang paraan ang pagmamahal.

Pagdamay. Pag-Unawa. Oras.
Ilan lamang yan sa mga kayang magdikta nang ating pagmamahal.
Kaya wag **** hayaang ang tadhana lamang ang magdikta nang inyong kinabukasan.

Higit sa tadhana ang inyong pagmamahalan.
Hindi kayo itinadhana lamang,

/ Pinili nyong magkatadhana. /

— The End —