Alam mo ba may panahon akong gustong gusto kong
matutong magmahika, yung bang isang abracadabra
ko lang nandito kana. nandito ka. Hindi ko maipinta,
segundo, minuto, oras ikay gusto lagi kasama.

Alam mo ba napawow ako sa sobra **** ganda, kaso
natatakot ako na baka sa isang araw magmagic ka
at bigla ka nalang mawala na tila ba'y alabok at bula.

Syempre pangako sayo, hinding hindi ko hahayaan
na mawala ka, hahanapin kita kahit saan, mabisto lang
kita. Mahal, wag ng tumakas pa.
Dito ka nalang sa piling ko sinta. Pagmamahal ay buo,
di na makukulangan pa. Sayo'y wala ng hihigit pa.
Kaya wala ng paligoy ligoy pa, Mahal na kita.

Saan nga ba patungo
ang ating kwentong nasimulan?
Ito ba'y aabot sa
dulo nang walang hanggan?

Tayo kaya'y magiging matatag
hanggang sa araw na itinakda,
O tayo kaya'y bibitaw rin
dahil sa pagsubok na hindi alam kung saan mapupunta.

Ang ugali ko kaya'y iyong mapagtitiisan
sa mga araw na magdadaan pa,
O ako rin ay iyong iiwan at
sasabihin hindi mo na kaya.

Malalampasan kaya natin ang
mga balakid sa ating pag-iisang dibdib?
O ito'y hindi mapagtatagumpayan
dahil sa sakit at pighati.

Sasapat ba ang aking pag-ibig na busilak
at hangaring tama?
O ika'y makukulangan at maghahanap
parin ng iba.

Ako sana'y iyong pag-ingatan pati
na rin ang aking pusong nagmamahal
Sapagkat ako sa iyo'y tapat
at walang ibang hangad kundi ang iyong kaligayahan.