Sa pagpansin mo sa iba
Sa pagyakap mo sa kanila
Sa pagsalo mo sa mga luha nila
Sa pake mo sa iba **** kaibigan
Sa pag-ibig mo sa kanya

Sapagkat akong sinabi ****
Matalik na kaibigan

Lalapitan lang pag wala na sila
Di mayakap pag kailangan ka
Pinapanood mo lang sa pag-iyak
Naaalala lang pagkatapos ng lahat
At mamahalin na lang siguro
Pag ako na lang ang natira.

Spoken word poetry by:
Quencie D.R

Puno ang aking isipan ng mga katanungan,
Ni hindi ko alam kung may patutunguhan.
Hindi ko alam kung paano o saan sisimulan,
Kung tatakbo palayo o sayo ay ika'y lalapitan.

Eto na sisimulan ko na ngunit nagaalangan,
Sa simulang tanungin ang yong pangalan.
Nang di naglaon nalaman ko yung katauhan,
Di nagtagal tayo ay naging magkaibigan.

Aking hihimayin kung gaano kahaba o kaikli,
Etong tulang patungkol sayo at pinili.
Kung ilang pahina at itatantya kung sakali,
Sisimulan ko na ngunit eto ako nagbabakasali.

Simula sa  "Ako at Ikaw" ngunit walang tayo,
Ano bang pakiramdam ng maging gwapo?
Dahil lahat ng niligawan mo iyong napa-Oo.
Babe,Mahal at lahat ng tawagan nagamit mo.

Balita ko madaming nagkakagusto sayo,
May nakahome based na sa puso mo.
Nakatres ba? Ilang puntos ba sya sayo?
Gusto mo pala maglaro sana sinabihan mo ako.

Gusto mo ng one-on-one pero madami pa pala,
Kung tutuusin sa mobile legends adik ka na.
Paiba iba ka ng character bane,alpha at angela,
Inugali mo na pati sa laro kotang - kota ka na.

Di kami isang laro pag napagtripan mo na,
Di kami dota iffirst blood mo tapos GG na.
Di kami coc o lol iiwan mo pag nagsawa kana,
Ano bang degree natapos mo at bihasa kana.

Patawad!! Kung ginusto kita,
Patawad sa mga binitawan'g salita.
Patawad kung mahal na kita,
Patawad kung ako'y lalayo muna.

Nagsimula ang lahat sa simpleng pag uusap
Hanggang sa dumating yung puntong lagi na kitang hinahanap
Kasa-kasama ka na sa bawat kong pinapangarap
Ikaw ang nagbibigay lugod sa  kalooban Kong naghihirap
Kaya akala ko noon ikaw na ang sagot sa pusong sugatan
Ngunit ginamot mo lang din pala ito ng panandalian
At sa pag alis mo, mas malalim pa ang sugat na iyong iniwan
At ngayon Hindi ko na alam kung sino pang lalapitan
Magagamot pa ba ang sugat na iyong idinulot?
Sa nabasag Kong puso mayroon pa kayang pupulot?
Magawa ko pa kayang kalimutan ang lahat ng sakit
O mananatili na lang sa puso ko ang lahat ng inggit?
Ayoko na.
Ayoko nang mabuhay sa mundong binago mo
Ayoko nang mabuhay sa mundong kinalalagyan ko
Ayoko nang mabuhay pa sa mga pag-asang walang patutunguhan
At Sa mga pantasya't pangakong sinusubukan ko nang kalimutan
Ayoko na.
Hindi na maghihilom ang sugat na idinulot mo
Kahit ilang band aid pa ang ilagay dito
O kahit Ilang taon man ang lumipas
Sakit ay hindi kukupas
Sugat dito sa puso'y mananatiling isang marka.
Na lagi saking magpapaalala
"Nagmahal ako at Nagpakatanga
Para sa pag-ibig na walang pinatunguhang maganda."

Sa unang araw ng skwela, ika'y aking nakita.
"Hi, Hello", ni hindi nga makapagsalita.
Ikaw sana'y lalapitan, ngunit hakbang ay iyong nilakihan.
Sadyang ganun na lang ba talaga kalaki ang ating pagitan?


Sa hagdan ako ay umupo.
Bigla kong naalala nung una tayong nagtagpo.
Kumaway ka't sabi mo'y "Hi".
Ngayon ay sa hangin ako'y napabulong ng "Good bye."


Sa hagdan sana'y muling magtagpo.
Nang sa ganon ay muling magbalik.
Ang pagtingin na sayo'y nananabik.
Ngunit, hanggang dito na lang ako.
Hanggang sa aking muling pag upo.

Siguro ay hindi mo na ako kailangan
Unti unti mo na natatagpuan ang kasiyahan
Masama bang hilingin na sana magpatuloy ang iyong kalungkutan?
Nang sa gayon ay lagi mo pa rin ako lalapitan.

Ako muli sana ang magiging dahilan
Ng iyong pagngiti at kaunting tawanan
Ngunit akin namang maiintindihan
Kung unti unti mo na akong makakalimutan

Sana ay patuloy **** makamit ang tunay na kasiyahan
Ako ay nandito lang, palagi mo yan tatandaan
Tatawagin mo lng naman ang aking pangalan
Subukan kitang puntahan kahit saan pa yan

Bakit? Bakit nga ba laging sa tula?

Bakit sa lahat ng pagkakataon, ito'y ginagawa?

Bakit emosyon at damdami'y,  dito napunta?

Bakit hindi maibigkas, at sayo'y maipakita?

-----------------------------------------------------­------------

Bakit sa bawat pagsulyap, sakit ang nadarama?

Bakit sa tuwing lalapitan, pagka-ilang ay nangunguna?

Bakit 'pag nakakasama, wala manlang saya?

Bakit 'pag nakakausap, may patlang na 'di mapuna?

  ------------------------------------------------------------­-----  

Bakit ganon, hindi saya ang nadarama?

Bakit ganon, walang ngiti na maipakita?

Bakit ganon, bawat kirot lumalala?

Bakit ganon, parang wala lang talaga?

  ------------------------------------------------------------­-----  

Bakit nga ba? Bakit laging ganito?

Bakit laging may hapdi, ang nararamdaman ko?

Bakit? Ako naman ay totoo?

Kaya pala, ako nga pala ay minsan ng naloko, at nabigo.

Alam kong hindi ang pangalan ko
Ang unang tatawagin mo,
Ang unang bibigkasin mo,
Ang maaalala mo.

Alam kong hindi ang pangalan ko
Ang unang papasok sa isip mo,
Ang unang maiisip mo
Sa tuwing naririnig mo ito.

Alam kong hindi rin ang pangalan ko
Ang lagi **** bukambibig sa mga kaibigan mo,
Hindi rin ako ang laman ng mga kwento mo, Ang una **** matatakbuhan sa tuwing may problema ka.

Mas lalong hindi ako ang hanap-hanap ng mga mata mo,
Ang kinababaliwan mo,
Ang magiging kabiyak mo sa tamang panahon. Hindi lang ako naglakas ng loob na sabihin sa’yo noon.

Na gusto kita.
Hindi ko naman ginusto na magkagusto sa isang katulad mo,
Hindi ko naman pinilit o para bang ako ay nagpabaya,
Ngunit alam ko, na hindi magiging ako.

Ang una **** tatawagan sa tuwing nag-iisa ka,
Alam kong hindi ang text o tawag ko ang una **** sasagutin.
Hindi rin ito ang laging inaabangan mo,
Alam kong kung paano mo ako tingnan ay iba.

Iba kung paano mo siya tingnan,
Iba kung paano mo siya mahalin,
Kung paano mo siya alagaan,
Alam kong hindi ako ang mundo mo.

Ngunit huwag mo nang pangarapin pa
Na mamahalin ka rin niya,
Ngunit hindi naman pala.
Ngunit, alam ko na hindi na pala ako.

Ang unang iikot at tatakbo sa isipan mo araw-araw,
Alam kong hindi ako ang iniisip mo araw-araw. Alam kong kaibigan lang ang tingin mo sa akin, Alam kong parang kapatid lang ang pagtrato mo sa akin.

Alam kong hindi ang kamay ko ang unang hahawakan mo,
Alam kong hindi ako ang unang lalapitan mo At unang hahanapin mo pagkadilat ng mga mata mo.
Alam kong hindi ako ang unang yayakapin mo.

Alam kong hindi ako ang una o kahuli-hulihan na liligawan mo.
Alam kong hindi ako—oo,
Noong una pa lang alam ko na,
Na hindi ako ang tinitibok ng puso mo.

Ang iyong unang sinisinta,
Alam ko noong una pa lang
Tinatak ko na sa isipan ko
Na wala akong puwang ni minsan man diyan sa puso mo.

Alam kong ang bawat pagtingin mo sa akin
Ay iba sa kung paano mo siya tingnan.
Siguro, naisip mo rin na habang tinitingnan mo ako,
Ay siya ang naiisip mo.

Kung paano mo siya kausapin,
Kung paano ka magmalasakit sa kanya,
Kung paano mo siya tratuhin—
Ay iba sa lahat,
nabubukod-tangi nga ba sa iba.

Ni minsan hindi ko inisip o hiniling
Na ibalik mo sa akin ang pagmamahal na ipinaramdam ko sa’yo.
Ni minsan hindi ako nagdalawang-isip na katukin yang puso mo.

Baka sakali lang matanggap at mahalin mo rin ako.
Baka sakali maisip mo rin na bigyan ako ng pagkakataon.
Ni minsan hindi ako humingi ng kahit anong kapalit.
Ni minsan hindi ko inisip na habulin ka.

Na lumuhod sa harap mo at magmakaawa, Dasal lang ang kakampi ko.
Na sana huwag kang magmahal ng iba,
Na sana walang ibang naghihintay sa’yo.

Na sana ako na lang ang mamahalin mo,
Na sana dinggin na ng Panginoon ang hiling ko. Alam ko na hindi ako ang gusto mo.
Noong una pa lang alam ko na.

Kahit hindi mo sabihin,
Ramdam ko naman Ang mga panlalamig na trato mo sa akin,
Ang pagbabalewala mo sa akin.

Alam kong kahit kailan wala akong laban sa kanya,
Kahit kailan hindi kita magawang pilitin.
Ayaw kong ipilit sa’yo na ako ang piliin
Dahil alam kong siya ang gusto mo.

Alam kong hindi para sa akin ang mga ngiti mo,
Alam kong hindi ako ang gustong makausap mo,
Alam kong hindi ako ang gusto **** makasama,
Ang gusto **** makitang tumawa.

Kahit kailan hindi ako magiging siya,
Kahit kailan hindi ko kayang palitan siya
Diyan sa puso mo.
Kahit kailan hindi ko magawang turuan ang puso mo

Na ako ang mahalin mo,
Na ako ang pipiliin mo.
Kahit kailan hindi ako ang nakikita mo
Sa tuwing magkasama tayo.

Hiniling mo na sana siya na lang ang kasama mo,
Na sana siya na lang ang nakausap mo
At ang nakakaintindi at nakikinig sa’yo.
Kailanman magkaiba kami.

At kahit bali-baliktarin man natin ang mundo, Kahit ikumpara mo man ako,
Hindi siya magiging ako
At hindi rin ako magiging siya.