Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
theblndskr Apr 2016
Minsan sa mundo,
akala mo ikaw lang ang malas,
lahat hinahanapan mo ng butas.
Pero ang totoo,
Gusto mo lang tumakas. . .
'Yan! 'Yan ang labing may gatas!

Kinukutya mo ang gobyerno,
dahil di sila patas,
eh, sino nga b'ang nag-atas?
Paano tayo kakalas,
Kung wala naman tayong lakas?

Nagdedesisyon ka nga
ng di alam ang konstitusyon,
paano mo nalaman ang tamang solusyon?
Nilagay natin sila sa posisyon,
dahil nagbigay sila ng maraming kondisyon,
na lahat naman, ilusyon!

Eh, sino nga ba ang iboboto?
Kung halos lahat sila,
ang hanap, deboto!
Ano sila santo?
Oh, tingnan mo ko,
kung makapagsalita,
akala mo kung sino. . .
Sorry sa mga kritisismo . . .
Pero sa totoo lang yung gobyerno,
pinapadami lang yung mapupunta
sa impyerno.

Di ko nilalahat,
pero pano nga ba tumukoy?

Binigyan ng kapangyarihan,
para manindigan,
manilbihan sa bayan,
pero anong ginawa?
Pinabayaan.

Kaya yan,
dahil sa kahirapan,
lahat sabik sa pangako. . .
Kalaunan. . .pag pinaglaban mo,
ikaw pa ang matatakot!
Magsasaka nga, sariling ani,
iba ang humahakot. .

Ibang nagmatapang,
sila pang dinambangan!

Kaya ako, di nalang boboto. .
Di basta basta makiki-uso.
Dahil ang totoo,
wala akong makitang seryoso.
Puro sila, sariling negosyo.
Gawa ng gawa ng imperyo!

Makita mo ang gobyerno,
andaming benepisyo.
Kadalasan, si chief puro pa reklamo!
Eh, milyon naman ang komisyon
Sa sariling institusyon!
Kulang pa daw!
Wow, napaka-halimaw!

Pero ang tingin nila sa kalsada
yung mga bata, perwisyo?!
Kaya ba nila tinago, sa malayo
nang dumating ang mga dayo?!
Oh, di mo alam no?
Kasi nga tinago!

Sana yung susunod na uupo,
yung taong, totoo.
Yung kahit malaya,
di mandadaya.  .  .

Gawing tama ang pagboto. .
Di ka na si toto,
Di ka si nene,
Wag madala sa mga ugong ng hele!

Meron at meron yan!
Di lang natin makita,
kaya ang payo ko:

WAG KANG MANGHULA. .
Mahaba pa sana,
kaya lang aking ikasasama.
Di dapat ako manghusga,
pero di ko maiwasang magtaka.
Paano ako boboto,
kung ang mga batas pinapasa lang
kung kelangan nila magpalakas.
Bakit di pa dati ginawa,
gayong nasa pwesto naman?
Di ba pwedeng magtulungan nalang? Kailangan pa talaga nilang magsiraan, magkampihan pag korupsyon ang usapan?.
May pagkakataon  na napapaisip ako,
what if mag sawa ka?
what if mapagod ka?
what if mabored ka sa relasyong ito?
what if ayaw mo na?
what if gusto mo ng bumitaw sating dalawa?
what if meron ng ibang sayo ay nag papasaya?
What if hindi na ako ang mahalaga?
What if iba na ang sayo ay nagbibigay sigla?
What if ang puso mo ay hawak na ng iba?
What if iba na ang pinapahalagahan mo?
What if Siya na pala ang mahal mo at hindi na ako?
what if gusto mo ng maging malaya?andaming what if,na lagi sa isip ko ay nag papagulo.
Itong mga katanungan ay kakayanin kaya pag ang labi mo mismo ang kusang nag  bigkas ng mga katagang sa puso ay nag papahirap.
Labis ko man na dadamdamin ngunit wala ng magagawa kung ikaw  mismo ang kusang sa aking pagmamahal ay kakalas na.
sabi nga nila walang permanente sa isang relasyon,kahit anong kapit at ingat dito,may isang bibitaw at susuko pag nahihirapan at nasasaktan na,lalo na kung sa iba ay umiibig na.
ayukong dumating ka sa puntong kumakapit ka kasi naaawa ka.
pakiusap ang awa ay kalimutan na at ang sigaw ng puso ay sundin na.
mas maiging kumapit kung mahal mo pa.ngunit kung hindi na, mahal pakiusap bitaw na.
nang tayong dalawa ay hindi na mahirapan pa.
kaligayahan mo ay ibibigay ko at hindi ka na pahihirapan pa.
isang bagay lang ang sayo ay hihilingin ko.mahal sana sayong pag bitaw kaligayahan ay tuluyan **** makamtan.
At pag-ibig mo ay buo nyang masuklian.
Pagbitaw
Pagpaparaya
Pagmamahal
sulat dito, sulat doon,
inaalala ang pait ng kahapon.
mga gusot na papel sa ibabaw ng mesa,
iniiyak ang bigat ng dibdib sa mga letra.

nagpupuno ang mga salitang nagkakagulo,
kahit isang mensahe lamang ang nais iparating nito.
dudukutin sa isip lahat ng natitirang alaala,
hanggang ang lahat ng pag-ibig ko’y mawala na.

hindi pansin ang nangangalay na kamay,
pinapagod ang damdaming taglay.
sulat nang sulat gamit ang tintang paubos,
hanggang sa ang hinagpis ng puso'y matapos.

sa aking pagsulat ng huling salita,
at sa huling pagpatak ng aking tinta,
iiwan sa papel lahat ng poot at sakit,
kakalas sa plumang mahigpit ang pagkapit.
my last act of love, i think...

— The End —