Bakit ikaw?

I like the way that you smile.
I like the way that you laugh.
I like the way that you talk.
I like the way that you walk.

I dont just like the idea of you, I love the idea of you.
I just like the way that you are.

Last week, nung magkatabi yung phone namin sa HQ.
May nagsabi sakin na, "relationship goals" DAW yung phone namin, kasi daw yung kanya, Duos tapos, saakin Ace.
Magkasunod daw na ni-release ng Samsung, kumbaga sa Apple parang iPhone 5s yung kanya, saakin iPhone 4s. Haaaays daming alam :p

Pano ba yan? Pang ilang araw at gabi ko na to, ikaw padin tumatakbo sa isip ko. I REALLY FEEL SO WEIRD.
Pag dumating din yung araw na pinaka aantay ko, hindi na kita pag aantayin. Wala akong pake kung sabihin nilang napaka bilis, i would really say, YES. Because, I can feel it. That there's something about you,
wala naman yun sa kung gaano ka katagal manligaw eh diba? Eto yung kung hanggang saan kayo aabot at gaano ka tagal.
Sige na, sasanayin ko nalang yung sarili ko. Ako nalang ulit mag aadjust. Sasanayin ko nalang yung sarili ko, na di ka kausap ng pangmatagalan. Pero, sana kumakain ka sa tamang oras at di ka nagpupuyat. Baka magkasakit ka sa pinaggagagawa mo nyan, di ko pa naman kakayanin pag di kita nakikita ng ilang araw. Kita mo naman every weekends, nag bbreakdown ako at laging puro emotional outburst kung hindi sa twitter, dito. Kasi sobrang miss na miss na talaga kita. Gusto kong mabasa mo to, pero wag muna ngayon. Nahihiya pa ko sayo. Alam mo minsan naiinis nga ko sa sarili ko eh kasi, mahiyain ka, tapos nahihiya ako.. Saan hahantong to? Ayoko ding dumadating tayo dun sa part na wala na tayong topic, kasi ayokong nabobored ka. Gusto ko pa naman na lagi kang nakangiti kahit malayo tayo sa isat isa at di tayo magkasama.








Goodnight, Jon Ray.
































































­




























I love you.

Kung ang gabi'y magiging tao mananatili siya sa sulok at aantayin ang iyong paglapit

Siya yung tipo ng taong sa tuwing kakausapin mo'y tititigan ka lamang at hindi iimik

Hahayaan ka niyang magsalita hanggang mamaluktot ang iyong dila ngunit katahimikan lamang ang mabibigay niyang kapalit

Hahawakan niya ang iyong palad at ang buhok mo'y kanyang hahaplusin

Pero hindi mo siya kailanman pwedeng mahalin

Hindi siya magsasawang makinig sa bawat hinaing at sinisigaw ng iyong damdamin

Dahil alam niyang iyon ang nais **** kanyang gawin

Paminsan minsa'y makikitan mo siyang ngumiti

Paminsan minsa'y may kasamang butil ng luha ang pagkurba ng kanyang labi

Hindi siya magsasalita

Hahayan niyang ikaw ang magsabi ng dapat niyang maramdaman

Hahayaan niyang siya'y iyong husgahan

Hindi siya kikibo at hindi siya magrereklamo

Hahayaan niyang ikaw ang magsabi kung alin ang totoo

Siya yung tipo ng tao na lahat ay kaya niyang gawin

Basta't para sayo hindi siya magdadalawang isip ihain

Wala man siyang makuha pabalik

Ang nais lang niya'y ngumiti ka at hindi na muling maligaw

Sa tuwing pupunta ka kay araw

Gabi-gabi
Araw-araw
Segusegundo kong nag tatanong babalik pa kaya tong taong to.

Mag iipon pa kaya kami ng mga tansan galing sa soft-drinks na sabay naming iniinom.
Mag lalakad pa kaya kami habang may hawak hawak na fishball at kwek-kwek galing sa kanto ng Santa Rosario.

"Oy nasan kana?"
"Eto na pabalik na diyan, wait lang"

Ang madalas na usapan namin pag umaalis siya ng biglaan sa skwela.

Hindi abot akalain na hanggang ngayon nag tatanong parin ako nasan kana.
Para nakong sirang plaka sa paulit ulit na pag sasabi sa sarili ko ng "Babalik yan"

Sanay naman na ko eh.
Yung aalis ka bigla.
Ngunit nag bago ata ang ihip ng hangin.

Hindi kana bumalik,
Hindi ka manlang nag sabi ng "Wait lang".

Minsan iniisip ko padin na makikita kita.
Sa kalsada ng kung saan man.
Tatanungin kang muli,
"San ka ng galing?"

Ngunit hindi ko na aantayin ang sagot mo.
Lalakad ako at aalis.
*Hindi na muling magtatanong sayo.

Sa dinami rami ng tulang naisulat ko,
ito ang aking paborito,
ito ang ayaw kong lagyan ng tuldok;
at gusto ko sanang samahan ng ritmo,
hindi ko alam kung anong napansin ko sa'yo,
o kung ano mang mahika ang ginamit mo para mapaibig ako,
oo,
inaamin ko,
ikaw ang tulang ayaw kong matapos,
gusto kong sulitin at ubusin
ang pantig,
hanggang sa maghikaos;
hanggang sa mabuos ang tinta ng ginagamit kong panulat,
ikaw ang bituin na aking tititigan
hanggang sa lumubog ang buwan,
ikaw ang aking nanaising mahawakan-
habang natatakot,
habang iniisip na ang bukas ay baka sakaling hindi na ikaw ang katabi,
na baka bukas ay nasa ibang bisig-
o sa iba na nakalapat ang 'yong labi.
ayokong matapos ng umaga ng walang pasintabi,
ayokong mawala ka sa'kin nang hindi kita nayayakap,
at kapag nakagapos na'ko;
asahan **** hindi ako bibitaw,
aantayin ko ang muling pagsikat ng araw,
para mapanatag ang aking isip,
na sa aking paggising,
ay hindi ka pa nakabitaw.