Alas sais y medya na ng umaga nang makauwi si Natividad mula sa bahay ng kanyang amo. Pagkababa n’ya ng maliit na bag na laman ang kanyang cellphone at wallet na merong labin-limang libo at iilang barya ay marahan siyang naglakad tungo sa kwartong tinutulugan ng kanyang tatlong anak. Hinawi niya ang berdeng kurtina at sumilip sa kanyang mga anghel.
Babae ang panganay ni Natividad, o di kaya’y Vida. Labindalawang taong gulang na ito at nasa Grade 7 na. Isa sa mga malas na naabutan ng pahirap na K-12 program. Ang gitna naman ay sampung taong gulang na lalaki at mayroong down syndrome. Special child ang tawag nila sa batang tulad nito, pero “abnormal” o “abno” naman ang ipinalayaw ng mga lasinggero sa kanila. Ang bunso naman niya, si bunsoy, ay kakatapak lamang ng Grade 1. Pitong taong gulang na ito at ito ang katangkaran sa mga babae sa klase nito. Sabi ng kapwa niya magulang ay late na raw ang edad nito para sa baiting, pero kapag mahirap ka, mas maigi na ang huli kaysa wala.
Nang makitang nahihimbing pa ang mga ito ay tahimik s’yang tumalikod at naglakad papuntang kusina. Ipagluluto niya ang mga anak ng sopas at adobong manok. May mga natira pa namang sangkap na iilang gulay, gatas, at macaroni na galing pa sa bahay ni Kapitan noong nangatulong siya sa paghahanda para sa piyesta. Bumili rin siya ng kalahating kilo na pakpak ng manok, kalahating kilo pa ulit ng atay ng manok, at limang kilo ng bigas.
Inuna niya ang pagsasaing. Umabot pa ng tatlong gatang ang natitirang bigas nila sa pulang timba ng biskwit kaya ‘yun na lang ang ginamit niya. Pagkatapos ay agad niya rin itong pinalitan ng bagong biling bigas.
De-uling pa ang kalan ni Vida kaya inabot siya ng limang minuto bago nakapagpaapoy. Siniguro niyang malakas ang apoy para madaling masaing. Kakaunti na lang kasi ang oras na natitira.
Habang hinihintay na maluto ang kanin ay dumiretso na sa paghahanda ng mga sangkap si Vida. Siniguro niyang tahimik ang bawat kilos para maiwasang magising ang mga anak. Mas mapapatagal lamang kasi kung sasabay pa ang mga ito sa kanyang pagluluto.
Habang hinahati at pinaparami ang manok ay patingin-tingin s’ya sa labas. Inaabangan ang inaasahan niyang mga bisita.
Mukang magtatagal pa sila ah. Ano na kayang balita? Dito lamang naikot ang isip ni Vida sa tuwing nakikitang medyo normal pa sa labas.
May mga potpot na nagbebenta na pan de sal at monay, mga nanay na labas-masok ng kani-kanilang mga bahay dahil tulad niya ay naghahanda rin ng pagkain, at mga lalaking kauuwi lamang sa trabaho o siguro kaya’y galing sa inuman.
Tulog pa ata ang karamihan ng mga bata. Mabuti naman, walang maingay. Hindi magigising ang tatlo.
Binalikan niya ang sinaing at tiningnan kung pupwede na bang hanguin.
Okay na ito. Dapat ako magmadali talaga.
Dali-dali niyang isinalang ang kaserolang may laman na pinira-pirasong manok.
Habang hinihintay na maluto ang manok ay paunti-unti rin siyang naglilinis. Tahimik pa rin ang bawat kilos. Lampas kalahating oras na siyang nakakauwi at ano mang oras ay baka magising ang mga anak niya o di kaya’y dumating ang mga hinihintay n’ya.
Winalis niya ang buong bahay. Maliit lang naman iyon kaya mabilis lamang siyang natapos. Pagkatapos ay marahan siyang naglakad papasok sa maliit nilang tulugan, kinuha ang lumang backpack ng kanyang panganay at sinilid doon ang ilang damit. Tatlong blouse, dalawang mahabang pambaba at isang short. Dinamihan niya ang panloob dahil alanganin na kakaunti lamang ang dala.
Pagkatapos niyang mag-empake ay itinago niya muna backpack sa ilalim ng lababo. Hinango niya na rin ang manok at agad na pinalitan ng palayok na pamana pa sa kanya. Dahil hinanda niya na kanina sa labas ang lahat ng kakailanganin ay dahan dahan niyang sinara ang pinto para hindi marinig mula sa loob ang ingay ng paggigisa.
Bawat kilos niya ay mabilis, halata **** naghahabol ng oras. Kailangang makatapos agad siya para may makain ang tatlo sa paggising nila.
Nang makatapos sa sopas ay agad niya itong ipinasok at ipinatong sa lamesa. Sinigurong nakalapat ang takip para mainit-init pa sakaling tanghaliin ng gising ang mga anak.
Dali-daling hinugasan ang ginamit na kaserola sa paglalaga at agad ulit itong isinalang sa apoy. Atay ng manok ang binili niya para siguradong mas mabilis maluluto. Magandang ipang-ulam ang adobo dahil ma-sarsa, pwede ring ulit-ulitin ang pag-iinit hanggang maubos.
Habang hinihintay na lumambot na ang mga patatas, nakarinig siya ng mga yabag mula sa likuran.
Nandito na sila. Hindi pa tapos ‘tong adobo.
“Vida.” Narinig niyang tawag sa kanya ng pamilyar na boses ng lalaki. Malapit niyang kaibigan si Tobias. Tata Tobi kung tawagin ng mga anak niya. Madalas niya ditong ihabilin ang tatlo kapag kailangan niyang mag-overnight sa bahay ng amo.
“Tobi. Andito na pala kayo,” nginitian niya pa ang dalawang kasama nitong nasa likuran. Tahimik lang ang mga itong nagmamasid sa kanya.
“Hindi pa tapos ang adobo ko eh. Ilalahok ko pa lang ang atay. Pwedeng upo muna kayo doon sa loob? Saglit na lang naman ‘to.”
Mukhang nag-aalangan pa ang dalawa pero tahimik itong kinausap ni Tobi. Maya-maya ay parang pumayag na rin ito at tahimik na naglakad papasok. Narinig niya pang sinabihan ni Tobi ang mga ito na dahan-dahan lamang dahil natutulog ang mga anak niya. Napangiti na lamang siya rito.
Pagkalahok ng atay at tinakpan niya ang kaserola. Tahimik siyang naglakad papasok habang nararamdaman ang pagmamasid sa kanya. Tumungo siya sa lababo at kinuha ang backpack.
Lumapit siya sa mga panauhin at tahimik na dinaluhan ang mga ito tapos ay sabay-sabay nilang pinanood ang usok galing sa adobong atay.
“M-ma’am.” Rinig niyang tawag sa kanya ng kasama ni Tobias. Corazon ang nakaburdang apelyido sa plantsadong uniporme. Mukhang bata pa ito at baguhan.
“Naku, ser. ‘Wag na po ganoon ang itawag niyo sa akin. Alam niyo naman na kung sino ako.” Maraan niyang sabi dito, nahihiya.
“Vida. Pwede ka namang tumanggi.” Si Tobias talaga.
“Tobi naman. Parang hindi ka pamilyar. Tabingi ang tatsulok, Tobias. Alam mo iyan.” Iniiwasan niyang salubungin ang mga mata ni Tobias. Nararamdaman niya kasi ang paninitig nito. Tumatagos. Damang-dama niya sa bawat himaymay ng katawan niya at baka saglit lamang na pagtingin dito ay umiyak na siya.
Kanina niya pa nilulunok ang umaalsang hagulhol dail ayaw niyang magising ang mga anak.
“Vida…” marahang tawag sa kanya ng isa pang kasama ni Tobi. Mukhang mas matanda ito sa Corazon pero halatang mas matanda pa rin ang kaibigan niya.
“Ano ba talaga ang nangyari?”
“Ser…Abit,” mabagal niyang basa sa apelyido nito.
“Ngayon lang po ako nanindigan para sa sarili ko.” garalgal ang boses niya. Nararamdaman niya na ang umaahon na luha.
“Isang beses ko lang po naramdaman na tao ako, ser. At ngayon po iyon. Nakakapangsisi na sa ganitong paraan ko lang nabawi ang pagkatao ko, pero ang mahalaga po ay ang mga anak ko. Mahalaga po sila sa’kin, ser.” mahina lamang ang pagkakasabi niya, sapat na para magkarinigan silang apat.
“Kung mahalaga sila, bakit mo ginawa ‘yon? Vida, bakit ka pumatay?”
Sasagot n asana siya ng marinig niyang kumaluskos ang banig mula sa kuwarto. Lumabas doon ang panganay niyang pupungas-pungas pa. dagli niya itong pinalapit at pinaupo sa kinauupuan niya. Lumuhod siya sa harap nito para magpantay sila.
“Anak. Good morning. Kamusta ang tulog mo?”
“Good morning din, nay. Sino po sila? ‘Ta Tobi?”
“Kaibigan sila ni ‘Ta Tobias, be. Hinihintay nila ako kasi may pupuntahan kami eh.” marahan niyang paliwanag, tinatantya ang bawat salita dahil bagong gising lamang ang anak.
“Saan, nay? May handaan po uli sina ser?” tukoy nito sa mga dati niyang amo.
“Basta ‘nak. Kunin mo muna yung bag ko doon sa lamesa, dali. Kunin ko yung ulam natin mamaya. Masarap yun, be.”
Agad naman itong sumunod habang kinukuha niya na rin ang bagong luto na adobo. Pagkapatong sa lamesa ng ulam ay nilapitan niya ulit ang anak na tinitingnan-tingnan ang tahimik na mga  kasama ni Tobias.
“Be…” tawag niya rito.
Pagkalingon nito sa kanya ay hinawakan niya ang mga kamay nito. Nagsisikip na ang lalamunan niya. Nag-iinit na rin ang mga mata niya at nahihirapan na sa pagbuga ng hangin.
“Be, wala na sina ser. Wala na sila, hindi na nila tayo magugulo.” ngiti niya rito. Namilog naman ang mga mata nito. Halata **** natuwa sa narinig.
“Tahimik na tayo, nay? Hindi na nila kakalampagin ang pinto natin sa gabi?”
“Hindi na siguro, anak. Makakatulog na kayo ng dire-diretso, pangako.” Sinapo niya ang mukha nito tapos ay matunog na hinalikan sa pisngi at noo. ‘Eto na ang matagal niyang pinapangarap na buhay para sa mga anak. Tahimik. Simple. Walang gulo.
“Kaso, ‘nak, kailangan kong sumama sa kanila.” Turo niya kayna Tobias. Nanonood lamang ito sa kanila. Hawak na rin ni Tobi ang backpack niya.
“May ginawa kasi si nanay, be. Para diretso na ang tulog natin at para di na tayo guluhin nina ser. Pramis ko naman sa’yo be, magsasama ulit tayo. Pangako. Bilangin mo ang tulog na hindi tayo magkakasama. Tapos pagbalik ko, hihigitan ko pa ‘yon ng maraming maraming tulog na magkakasama na tayo.”
“Nay…” nagtataka na ang itsura ng anak niya. Namumula na kasi ang mukha niya panigurado. Kakapigil na humagulhol dahil ayaw niyang magising ang dalawa pang anak.
“Anak parang ano lang ito…abroad. Diba may kaklase kang nasa abroad ang nanay? Doon din ako, be.”
Bigla ay nagtubig ang mga mata ng panganay niya. Malalaking butil ng tubig. Hindi niya alam kung naniniwala pa ba ito sa mga sinasabi niya, o kung naiintindihan na nito ang mga nangyayari.
“Itong bag ko, andiyan yung wallet at telepono ko. Diba matagal mo nang gusto magkaroon ng ganon, be? Iyo na ‘yan, basta dapat iingatan mo ha. Yung pera be, kay Tata Tobias mo ihahabilin. Habang nagtatrabaho ako, kay ‘Ta Tobi muna kayo.”
“Nay, hindi ka naman magtatrabaho eh.” Lumabi ang anak niya tapos ay tuluyan nang nalaglag ang luha.
Tinawanan niya naman ito. “Sira, magtatrabaho ako. Basta intayin mo ‘ko be ha? Kayo nina bunsoy ko, ha?” Hindi niya napigilang lambing-lambingin ito na parang batang munti. Kailangan ay sulitin niya ang pagkakataon.
Paulit-ulit niya itong dinampian ng maliliit na halik sa mukha, wala na siyang pakealam kung malasahan niya ang alat ng luha nito. Kailangan ay masulit niya ang natitirang oras.
“Nay, sama po ako. Sama kami ni bunsoy. Tahimik lang kami lagi, pramis, nay. Parang kapag andito si ser, hindi naman kami gugulo doon.” Tuluyan na ngang umalpas ang hikbi niya. Naalala niyang muli ang rason kung ba’t n’ya ito ginagawa. Para sa tahimik na buhay ng mga anak.
“Sus, maniwala sa’yo, be. Basta hintayin mo si nay. ‘Lika ***** tayo doon sa kwarto, magbabye ako kayna bunsoy.” Yakag niya rito. Sumama naman ito sa kanya habang nakayakap sa baywang niya. Humihikbi-hikbi pa rin ito habang naagos ang luha.
Tahimik niyang nilapitan ang dalawa. Kinumutan niyang muli ang mga ito at kinintalan ng masusuyong halik sa mga noo. Bata pa ang mga anak niya. Marami pa silang magagawa. Malayo pa ang mararating nila. Hindi tulad ng mga magulang nila, ‘yun ang sisiguraduhin niya. Hindi ito mapapatulad sa kanila ng mister niya.
“Be, dito ka na lang ha. Alis na si nanay. Alagaan mo sina bunsoy, be, ha. Pati sarili mo. Ang iskul mo anak, kahit hindi ka manguna, ayos lang kay nanay. Hindi naman ako magagalit. Basta gagalingan mo hangga’t kaya mo ha. Mahal kita, be. Kayong tatlo. Mahal na mahal namin kayo.” Mahigpit niya itong niyakap habang paiyak na binubulong ang mga habilin. Wala na ring tigil ang pag-iyak niya kaya agad na siyang tumayo. Baka magising pa ang dalawa.
Nakita niya namang nakaabang sa pinto si Tobi bitbit ang bag niya. Kinuha niya rito ang bag at sinabihang ito na ang bahala sa mga anak. Baog si Tobias at iniwan na ng asawa. Sumama raw sa ibang lalaking mas mayaman pa rito. Kagawad si Tobias sa lugar nila kaya sigurado siyang hindi magugutom ang mga anak niya rito. May tiwala siyang mamahalin ni Tobias na parang sarili nitong mga anak ang tatlo dahil matagal niya na itong nasaksihan.
Pagsakay sa sasakyan kasama ang dalawang pulis na kasama ni Tobias ay saka lamang siya pinosasan ng lalaking may burdang Corazon.
“Kilala namang sindikato yung napatay mo, ma’am. Kulang lamang kami sa ebidensya dahil malakas ang kapit sa taas. Kung sana…sana ay hindi ka nag-iwan ng sulat.”
“Nabuhay ang mga anak kong may duwag na ina, ser. Ayokong lumaki pa sila sa puder ng isang taong walang paninindigan. Pinatay niya na ang asawa ko. Dapat ay sapat na ‘yon na bayad sa utang namin, diba?” kung kanina ay halo humagulhol siya sa harap ng mga anak, ngayon ay walang emosyong mahahamig sa boses niya. Nakatingin lamang siya sa labas at tinititigan ang mga napapatingin sa dumadaang sasakyan ng pulis.
Kung sana ay hindi tinulungan ng mga nakatataas ang amo niya. Kung sana ay nakakalap ng sapat na mga ebidensya ang mga pulis na ngayon ay kasama niya. Kung sana ay may naipambayad sila sa inutang ng asawa niya para pambayad sa panganganak niya.
Kung hindi siguro siya mahirap, baka wala siya rito.

love   apple   like   time   know   feel   heart   bed   little   life   home   red   boy   georgie   sleep   away   left   dear   ruth   gone   just   right   long   mind   hope   hair   mi   parts   say   fear   met   laugh   makes   sailing   make   tell   hands   day   poem   different   small   words   private   wish   legs   child   man   free   te   welcome   easy   apples   meteorite   smile   flower   want   way   arms   look   eyes   better   war   lie   good   thing   truly   teeth   passion   thought   work   seen   letters   friend   talk   brought   future   fingers   knew   imagination   sure   told   space   cold  la   mask   black   big   bite   age   size   shadow   petals   inane   stretchmarks   medic   we've   wouldn't   hear   tap   really   best   goes   face   gray   maybe   things   dream   tongue   forever   hate   set   room   death   need   truth   comes   night   lost   calves   pain   end   years   brings   touch   feet   blades   memories   new   core   times   dead   favorite   finally   minute   brain   hearts   getting   belly   far   rain   blue   knees   filled   stupid   woke   cream   fit   young   brown   se   fat   tan   cough   spoke   says   unlike   footprints   ******   rough   forward   buckle   blues   task   shoulder   grace   *******   reason   nostrils   firm   juice   palms   someday   mis   thumbs   screams   arguments   wobble   *****   elbows   *******   wrists   headaches   amo   pesky   ligaments   one-liners   thoughts   later   ash   clouds   lips   dreams   breath   mouth   hold   sense   taking   world   bit   speak   dance   gave   shall   ready   skin   air   single   breathe   button   peace   choices   hill   wrong   weak   close   use   quite   sky   phrase   darkness   justice   sound   unable   brave   holding   deep   grabbed   ****   try   building   paper   lunch   think   kind   stay   days   smooth   perfect   learned   care   fair   hard   grant   sweet   high   fruit   short   terms   kept   relationship   underneath   presence   water   looking   fool   sorrow   tree   second   delicate   nearly   happy   line   tall   tried   sad   satisfied   point   feels   falling   purpose   game   lazy   que   amor   agree   known   naught   loss   broke   failed   games   limp   grin   final   spring   act   south   flare   race   sake   car   large   wishes   neck   blink   knife   seeing   idea   steve   company   greens   spread   ship   lo   sally   sum   drowned   december   weep   sting   smiles   lessons   promises   successful   whistled   drowns   perfectly   pleasing   failure   brothers   cliche   harder   thirteen   ale   signs   limit   serenity   mundane   origin   chat   sapphires   handshakes   skinny   contagious   succeeding   super   refer   maturity   destination   civil   uncomfortable   collects   clack   liz   beatles   vez   attract   accomplishment   backside   throes   flaccid   audi   oneself   beastie   applesauce   naivete   bungalow   outie   there's   couldn't   isn't   they're   let's   'n   primos   primas   cantuta   fronton   redd's   mott's   innie   phallicly   tiny   fight   yo   para   walk   ****   hello   light   flash   silent   stone   does   forth   conversation   polite   green   minutes   ****   clear   flesh   couple   wake   anger   throw   torn   tangle   play   shattered   soldier   land   victim   carry   battlefield   came   darkest   blood   battle   warm   shine   reminds   lose   eye   dismay   hide   impossible   fast   earth   grab   stand   die   worse   year   people   white   story   hit   god   anxiety   realize   fall   asleep   dark   course   apart   morning   remain   beauty   ****   slowly   start   happen   remember   pray   past   easily   straight   mean   hand   driving   instant   thunder   messages   friends   old   coming   pen   seeds   shape   wasted   word   living   tore   shadows   knowing   bad   class   joy   trust   leaves   path   sun   ways   leave   meet   broken   head   weight   means   mountain   boys   true   stars   learn   sliced   naive   decided   player   actually   reality   ease   music   hood   desperate   promise   wishing   begin   miss   caressing   moan   thighs   heard   pretty   emotion   figure   floor   exotic   sand   hits   angel   awake   dreaming   probably   wins   seek   stretch   loved   tears   heartbreak   punk   walking   piece   furniture   unreachable   roots   near   deserve   simple   cats   tail   precious   lovers   loves   mother   tongues   clueless   share   taken   yesterday   faith   freedom   ripe   cursed   running   yes   unknown   feeling   going   stairs   opposite   wonder   afloat   packed   bones   acting   playing   wind   passions   dismissed   hourglass   reached   stares   mouths   singing   shaped   trapped   toll   dies   rock   trunk   discovered   especially   dull   choice   awful   patient   great   indoors   attached   thread   shoulders   warms   bright   bring   ending   drowning   sadness   winter   baby   looked   cute   beating   tight   kids   crying   ran   intoxicating   growing   saying   opposites   melancholy   gives   follow   clearly   dove   tu   soon   entwined   juicy   drown   laid   took   moved   bear   anyways   shirt   negative   clean   guide   sore   location   faux   nodded   glance   caught   chances   week   started   today   obvious   sweat   ***   quiet   laughed   worry   round   ladies   mama   smack   goodbye   rising   sides   wished   beds   infinite   positive   scared   admittedly   mistakes   meal   common   rises   toes   bullets   bound   suited   birth   clothes   belt   pounds   ground   barren   sitting   table   woe   swimming   stick   deepest   motion   cleared   sing   angry   action   sons   smiled   bedroom   wall   wiped   grins   mad   july   store   road   snow   pulse   important   adventure   exactly   foundation   trap   colors   floors   neon   outside   language   summer   north   fifty   served   wavy   kick   raw   thirty   row   changed   hanging   lied   drenched   companion   begins   strength   flies   direction   okay   stories   inky   stubborn   cloud   track   described   lover   replaced   pit   packs   circling   honest   wage   dinner   slave   paradox   faking   screamed   lightning   exterior   stopping   complete   deal   rifle   dependent   gifts   dancer   vision   students   horror   punch   anymore   pack   sagging   folk   honestly   tearing   prepared   creatures   listening   rhythm   unique   roar   card   glass   stage   desert   offered   fought   suffer   awoke   master   eating   furnace   glad   choir   graceful   *****   treasure   ships   bark   musical   strand   bee   finished   pink   slink   stronger   disclose   gravity   schedule   march   medicine   hates   weird   brush   laughs   helped   june   pitched   dumped   tense   sin   withdrawn   stem   proved   whispered   anew   amazing   louder   english   knocked   chilly   boots   false   mistake   toffee   whistle   smirk   gas   poised   buttons   bet   necks   elate  vi   bleak   decades   intention   plane   swollen   unseemly   en   sir   creeping   tells   success   doth   ***   balance   ant   fourth   fits   matters   pan   shook   tingle   dusty   reaching   thanked   careers   pile   tempt   ix   xi   xii   xiii   moms   hushed   spears   twinkling   works   fairytale   double   fighter   shocked   barriers   boot   thanks   solitary   lesson   owned   systems   groan   weekend   tomatoes   cider   calculating   drawer   partially   handy   stumpy   album   appealing   pet   unfortunately   jokingly   hotel   teacher   tag   eighteen   leg   dash   peep   betwixt   swear   attempt   inescapable   venues   worker   suit   coughed   remembers   rhyme   listed   chatter   stuff   assist   blocks   sheen   stanzas   jobs   cleaned   handshake   natural   moi   fantasy   cheers   smaller   curl   nay   leaning   frequent   eggs   cuando   el   desayuno   tus   beige   imperfections   difficult   darlings   overcome   oranges   keys   newfound   fairly   occasions   stats   ponder   pools   ablaze   rushes   fret   quell   breads   progress   comfortable   settling   desks   tile   trails   rainy   homemade   stunned   cemetery   plus   ideas   avocados   bananas   apply   latch   rocky   digress   experiences   vacation   sanctuary   earlier   rocket   precise   various   author   pie   explosions   *******   lighter   matched   plunged   isaac   jefferson   abe   measured   saturday   claw   welcoming   gear   trained   suffocation   leapt   gap   lee   disturbed   es   thrill   alarming   grill   frankly   importantly   una   fray   candied   amalgamation   nasty   american   optimism   guns   craters   contracted   rampant   unattainable   spilled   courts   carrots   shuffled   combined   blonde   forgave   artillery   sandwich   comfier   limitation   personalities   friday   strongly   crude   banana   tennis   limits   quaking   recesses   loot   andromeda   shells   playful   luckily   area   upwards   flail   largest   sappy   freckles   biology   fruition   cases   overtook   pinks   instruments   brownies   birthmark   reinforce   laptop   pirates   blinks   frontier   forwards   resonate   capacity   mumbled   marched   scraping   prompts   multiply   haiku   football   como   function   unfeeling   eighty   backsides   prompt   raced   blare   likewise   pro   chrome   gran   pears   puede   corazon   elated   indecisive   basketball   burgundy   synonyms   braced   effeminate   mutually   duties   companies   honeymoon   flailing   patted   mayo   headon   pero   misma   marveled   aforementioned   abhors   forefront   hesitating   identical   creepy   possessive   screeched   gotcha   infidelity   friction   barrage   nonetheless   disparate   itchy   apex   gettysburg   lunchtime   pickup   muchas   then   and   trading   distinguishable   pitches   bunk   ven   ladylike   encompasses   diagrams   underlying   spaghetti   soccer   trashcan   papa   disarming   finalmente   clashed   rosie   smirks   snapshot   pug   songbird   spitfire   yanks   thankfully   mesa   flexing   virginia   effectively   variations   eclipses   tambien   outrun   incident   vitamin   willpower   underdog   hardboiled   miniscule   checkerboard   entrust   siento   heavyweight   davis   thyroid   foreshadowing   frances   heresy   starburst   deficiency   sawing   peruvian   leche   antithesis   villanelle   alliteration   hora   vivir   clacking   droopy   whizzed   britney   futbol   parameters   disney   mangos   disproportionate   orbiting   tanka   stubby   intro   listo   goldilocks   teamwork   pbj   exemplifies   rey   retainer   tenia   triples   espanol   estuvo   castillo   ferrying   suficiente   racecar   dorky   garganta   veo   julio   peripherals   labios   rojos   foreseeable   frito   groggily   venn   macbook   inanely   hubo   goofball   you've   she's   weren't   wasn't   we're   others'   you'll   should've   haven't   what's   you'd   they'd   man's   boys'   god's   woman's   fruit's   orion's   newton's   lincoln's   adam's   momma's   ******   jackson's   audis   dulces   disproportionately   charon's   deseos   avocadoes   hailey   eran   beatles'   ingles   he   she   it   rackets   --   hashtag   sixty-three   duct-tape   joysticks   sherman's   15   6th   32   500   7th   2013   extraño   barenaked   tamales   6-year-old   tierras   derpy   ewell   rom-com   themit's   adan   mudpits   puddlepits   war--hell   culp's   shitpits   completaron   chocolatada   levantanse   duraznos   n'sync   huevo   cholitos   levantaron   manzanas   endurece   wozniak's   dispara   nuez   open-endedness   innies   cankles   dunder-mifflin   tunks   buck-toothed   outies   grief-blown   a-gawking