Mayroon akong kwento,
Sana ay mabasa ninyo.
Tungkol sa isang bobo,
Na minahal ang matalino.


Makurba ang katawan ni Matalino.
Mapungay naman ang mata ni Bobo.
Kabaitan ang ipinapakita ni Bobo.
Kamalditahan naman ang kay Matalino.

Isang araw sa may parke, nagkita ang dalawa.
Bumili ng minatamis si Bobo at ibinigay kay Matalino.
Pero hindi ito tinanggap dahil si Bobo ay hindi tao.
Sa halip na mainis, si Bobo ay ngumiti sa kanya.


Iniiwasan siya ni Matalino pero ayaw ni Bobo.
Mistulang kabute ito't lulubog-lilitaw.
Gusto niyang mahalin siya ni Matalino.
Kahit masunog pa ang balat ni Haring Araw.


Lumipas pa ang ilang linggo, buwan at taon,
Sumuko na si Matalino kay Bobong makulit.
Binigyan ng pag-asa ang pagsisikap niya hanggang ngayon,
Dahil alam niyang wala itong hihilinging anumang kapalit.



Hindi naglaon at sila'y naging kasintahan.
Ipinagmalaki si Matalino, siya'y kinaiinggitan.
Abot na niya ang langit sa kanyang harapan,
Pagka't napasagot niya ang Diyosa ng Kagandahan.

Bobo's kitchen

in the kitchen
icebergs rampage from the freezer
burying pizzas and waffles
in a glacier jungle
Bobo swings forks and knives
at the ice until the maintenance man
cusses in Polish
gallons of water
dripping downstairs
sizzling Bertalina's soul
the fiery bilingual single mom
living in fear
below his fear
of noise complaints
she sends tape recordings
to the landlord in her
cute red faced anger
loud people! and bongos!
guitars! stomping! laughter!
nightmares for her boys
who think they hear ghosts
her tight black spandex
drives Bobo mad when she runs
drifted scents of her food
sift in through his windows
knocking him out
in hungry frustration!
¿Como estás? he asks her
I speak ******* English! she barks back
back up the stairs Bobo goes
to his own kitchen where
the mice crawl out the stove tops
and potatoes grow tree roots
clear through the window
toward another life

Jake Mahaffey

Copyright (c) 2013 Jacob Mahaffey