21,600

apat na taon akong nanahimik
dinampot ang pira-pirasong sarili
nagbabakasakaling sa pangalawang pagkakataon ay mabuo muli
di man kagaya ng noon na walang bahid ng basag
umaasang mabuo at makatayo sa kabila ng mga lamat
at nang dumating ang araw
na naisip kong kaya ko nang muling tumayo
sinubukan ko namang lumakad
dahan dahan at papalayo
kanang paa..kaliwang paa..
at nakaurong ng kaunti
kanang paa..kaliwang paa..
at natututo na muli
sa marahang paglakad ko
hindi ko inaasahan na mapapadaan ako sayo
di mo ako kilala at ganun din ako sayo
pero pinili kong manatili
dahil ano nga bang mali?
pinili mo din manatili
dahil ano nga bang mali?
lumagpas ng minuto, oras, araw, linggo
nandito padin tayo

pero bakit parang gusto ko nang tumakbo
hawak ang kamay mo at tumakbong papalayo

tumakbo at sabay na kikilalanin ang hinaharap
tumakbo at sabay na abutin ang mga pangarap
tumakbo magkahawak ang kamay, sa hirap man o sa sarap

gusto kong tumakbo

sa aking pananabik ay nabanggit ko to sa iyo

at humakbang ka ng isa palayo..

sinabi ko muli sayo
kanang paa..kaliwang paa..palayo

sinabi mo sa akin na di mo kayang sumabay
na ang nais ko ay di maibibigay

at doon naalala ko

oo nga pala napadaan lang ako.

We are looking at different colored skies
Different hues and shades
But I know the strings in our heart will always be tied
For we are staring up at the same vast ocean up high

I can see mountains up in the sky
I wonder if one day I'll be able to hike up on those rocks painted orange by the peeking sun
I want to feel the air where birds wander and fly
Be able to touch a soothing veil and calmly hum
Inhale the foreign fragrance far from what I'm used to
Hope that it will recolor the faded visions that I am currently swimming through

We share the same sight,
but we differ in vision
Same mouth and tongue,
but we speak different reasons
Same soul,
asking for explanation
Same heart,
both filled with confusion
Same two hands and feet,
lost in wandering in the same monochrome direction
Same being, and we're both still waiting.