ang mga paa'y dinala ako sa tapat ng aking bintana
doon nasulyapan ang kabilugan ng buwan at pagkinang ng mga tala
ngunit ang isipa'y nananatiling balisa; tila naghahanap ng himala
'di malaman-laman kung saan at papaano mag simula

aking hiniling sa nag-iisang bituing nagniningning
na sana'y dinggin ang aking panalangin
nawa'y pakinggan ng uniberso at tuparin ang aking mga plano
ituro lang tamang landas kung saan ako tutungo

ngunit balewala lahat ng hinaing kung mananaig ang daing
'wag pilitin ang sarili; hintaying sumiklab ang apoy na nanalaytay sa'yong puso't damdamin
'wag ikumpara sa iba ang sarili 'pagkat ikaw ay may sariling istorya rin

madilim man ang landas ang iyong tatahakin; kumpiyansa sa sarili'y matatangay pati na ng hangin
ang mga buwan at ang mga tala'y makikidalamhati sa'yong pighati
ngunit ang kanilang pagningning sa kabila ng bumabalot na dilim ang magsisilbing ilaw—
liwanag at daan na magsisilbing palatandaan na darating din ang iyong araw