Kagaya ng tubig, aagos ang pag-ibig.
Ang tubig na inihasik mo sa dagat
Ay aanurin din papalayo sayo --
Papalayo ngunit sana'y papalapit ang takbo.

Ilang beses ka mang magtaya
Ay hindi mo matatantiya ang panahon
At ang pagkakataong nasa kamay mo na,
Ayan, biglang maglalaho at bubusina
Ng "paalam, pagsinta."

Ilang beses ka mang magtapon ng barya
Aagos pa rin ang tubig
At hahampas ng paulit-ulit sa sagradong buhangin.
Mananatili sa ilalim ang bawat **** hiling
Ang hiling na sana'y hindi ang alat ng dagat
Ang dumampi sa nilihang lalamunan.

Kumanlong ako sa mga butil ng buhangin
Nang muli kong mapagmasdan
Ang ilog, ang sapa, ang talon at ang dagat
Na nasa iisang garapon.
Uminom ako, at doon naglaho ang istorya
Ako'y napukaw ng buhanging pambara.