Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Feb 2016
011816

Kinausap ko ang Langit
Na buksan ang malaking pintuan
Nang pumagitna Siya sa'ting dal'wa.
Sinalo Niya ang bawat butil ng luha
At ako'y nagkusang mamahinga sa Kanyang piling.

Hinarap ko ang pagkakamali noon,
Nang minsang sadyain kong bitiwan ka rin
Pagkat biglaan din ang pagbitaw mo.
Inanod ako sa Kanyang bisig,
Doon nahilom ang puso't
Ngayong may panibagong katha.

Hindi ko inasahang
Iihipan ito ng Hangin at mapapadpad sayo.
Pero hindi ko magawang magwelga't magrebelde pa,
Pagkat hindi naman ako ganoon.

Siya na rin ang nagkusang tulakin ako
Pagkat kaya Niya sa buhay ko --
Nang tunay ngang lumaya ako.

Sa amin na lamang ng Langit
Ang huling pag-uusap;
Maging ang panggagamay ko
Sa karayom na sobrang sakit.

Panalangin ko pa ri'y ikaw,
Ikaw at ikaw, siyang anurin din ng Langit
Nang bulong Niya'y mapagnilay-nilayan mo.

Ganoon ang pag-ibig Niya..
May mga pagkakataon sa buhay na di mo inaasahang kailangan **** lunukin ang pride mo. Bilang babae o lalakie, mas bata man o mas nakatatanda; pagkat ang pride, balakid yan para sa pag-ayos ni Lord sa relasyon.

Minsan, masasaktan ka pero hindi iyon parusa. Minsan, manghihina ka pero para pala sa kalakasan mo.

Lagi ko ngang sinasabi sa sarili ko na, "Through confession, there comes healing. But not all who are healed comes to reconciliation." Pagkat kailangan ding alisin ang pride at minsan, pag sinabi ni Lord na gawin mo at kahit ayaw mo pa, gawin mo talaga. Naroon ang peace of mind na hinahanap mo.

Mahal ka ni Lord at mahal Niya rin ang nakasakit sayo o nasaktan mo. Basta. Alam mo yan sa sarili mo, hugutin mo ang tinik ng pride at hayaan si Lord na magpalakas at tunay na magpagaan ng pakiramdam mo.
The Poetic Architect
Written by
The Poetic Architect  F/PPC Palawan, Philippines
(F/PPC Palawan, Philippines)   
3.7k
     --- and The Poetic Architect
Please log in to view and add comments on poems