Ngunit hindi ko maalis sa aking isip
ang katotohanan na ika'y umiiyak ng obra maestra,
At ako'y napupuwing lamang.

Gusto kita.

Ngunit paulit-ulit na pinapaalala sa akin ng utak ko
na ikaw ang malayang kalawakan,
At ako'y karagatan na may hangganan.

Gusto kita.

Ngunit tayo'y magkaiba ng mundo.
Tanawin mo ang mga planeta ng imahinasyon mo,
At akin naman ang bulalakaw dito sa lupa.

Gusto kita.

Ngunit patawad.
Natatakot ang aking puso na walang paraan
para magsama ang Hilaga't Timog.