all wise men says,
a beauty can never touch itself.
but whenever i looked at you,
you touched the button that brought colors to my life.
with your touch,
i didn't dare to die.
and with the touch of you,
i chose to be brave
to live more to see your smile
and love you as i can.

i remember all the details of you including the things you love and the things you dont.
i love to hear your stories.
the good one and even ur worst or the weirdest stuffs that u want.
i love staring at your eyes and your chunky cheeks, your sweet smiles.
i love the way you talk and laugh or even the way you eat.
i love your flaws and imperfections.
i love being with you.
there's only one thing that you didn't know about yourself..
you is an art.


mahiwaga.

hindi ako magpapaalam sa limampung tula o higit pa na aking sinulat at inalay para sayo..
dahil minsan rin namang nagtugma ang ating damdamin na nagusbong ng mga matatamis na salita na naglalarawan ng ating pagibig.
subalit sa habang nadadagdagan ang saknong sa tula, ay unti unti na ring di nagtutugma ang damdamin nating dalawa.
mahiwaga, salamat at naging bahagi ka ng kabanata ng aklat ng aking mga tula.

hindi nagsusinungaling ang iyong mga mata. kapag tinititigan ko ito ay tila dinadala ako nito sa iba't ibang dimensyon kung saan nakikita ko ang tunay **** emosyon. kinikilig, masaya, naggugutom, pagod, nagtatampo, malungkot, hindi na masaya at may iba na.

hindi ka pain para saluhin ang lahat ng balang binabaril. hindi lahat ng bala ay iyong dapat sasaluhin. umilag ka dahil hindi lahat ay tinututok sayo. matagal nang hindi kumakasa ang baril dahil nauna mo na itong patamain sa pagibig kong matagal ng namatay.

ikaw ay tila bituin at ako ang buwan. ang nanahimik kong puso at sanay sa pagiisa ay bigla **** sinamahan. mas lalo **** pinaliwanag ang madilm kong gabi. panandalian, minsan ikaw nawawala wala, madalas natatakluban ng mga ulap na tila inaagaw sa akin. manatili ka, pakiusap.

at kung ipipikit ko ang aking mga mata
sabay hingang malalim,
maari mo bang sambitin na ako'y mahal mo rin?
at kung patuloy akong tatakbo sa pagtahak sa nakakapagod na mundo,
maari bang ikaw ang maging tahanan ko?
dahil sa pagitan ng iyong mga bisig
natagpuan ko ang tahanan at pahinga.
ang mainit na pagtanggap sa mga kalyo at sugat ng nakaraan
at sa pagbibigay lunas ng mga sugat na patuloy pa ring naglalangas.

mahiwaga.