Φοβάμαι να σε δω ξαφνικά μπροστά μου, Αμάντα. Θα είναι σαν να γίνεται καταιγισμός από συναισθήματα στο κορμί μου. Θα μυρίσω το άρωμα σου και θα νιώσω πως είμαι στην αγκαλιά σου πάλι, χωρίς να είμαι. θα δω τα μάτια σου και θα θυμηθώ πώς με κοίταγες μετά από κάθε μας φιλί και πως με κοίταξες όταν μου είπες «αντίο». Θα δω την σκιά σου και θα βρεθώ στο στενό που άρχισα να χάνω την ζωή μου καθώς την έβλεπα να απομακρύνεται. Γιατί από την στιγμή που πήρες την καρδία μου μαζί σου, όλες μου οι αναμνήσεις αποτελούνται από σκιές.