if the universe would grant me one thing…
i wish you loved me again
like before,
like the first time i offered you sunflowers,
when your eyes locked onto mine,
when you loved me // the most.

i do not know anything about life,
i thought i knew everything about life,
not until i met you,
now i cannot stop writing a book;
our very own book,
about everything, about us,
about you— the love of my life

You are my water,
overwhelmingly enough to drown me,
gently enough to cleanse me,
genuinely enough to save me,
You are enough.

siguro, pinagtagpo tayo para lamang bigyan ng buhay ang buhay.

kahit saglit, kahit may naghihintay na kapalit—

sa saya, sa lungkot, at sa piling mo.

sumusulat sa’yo simula nang ‘yong pagdating

sumusulat sa’yo hanggang sa ‘yong paglisan

sumusulat sa’yo sa pagitan ng lupa’t kalangitan

sumusulat sa’yo  kakabit na ng ‘yong pag-ibig; ang tinta sa aking mumunting libro ng mga pangako.

‘balik ka na’—sigaw ng bawat letra.

ang makasama ka
hanggang sa paglubog ng araw.

ang makasama ka
hanggang ang mga mata’y kasing liwanag na ng mga bituin.

ang makasama ka
hanggang ang mga katanungan ay maging kasiguraduhan.

palagi na lamang huli sa balita
kaya kapag may nalaman
ay wala na akong magawa
kung hindi tanggapin na lamang
ang katotohanang sinisiyasat

palagi na lang akong huli sa kahit anong larangan
laging nauunahan at pinapangunahan
kailan kaya matatauhan

kailan kaya ako uunahin?