Kalakip ka ng dagundong ng hangin ngayong tanghali: Bago ang lahat, kakapahin ko ang natitirang init sa upuan. Iyon ang aking galit. Inukit ng iyong bigat ang paglubog ng buwan, dito sa aking gabi, tumatambad sa silid na walang durungawan, isang batang namumugad, gumagapang sa walang-malay na gulugod ng pagdaralita. Bulahaw ng radyo at ang binulatlat na pagkakataon – matapos ang lahat ng ito,
ang tulog ay may angkop na bigat, panaginip ay kulata, dala ng hangin ang bukas na walang pagkakaiba: Dinaanan mo na rin ito
kahapon ng hindi man lamang dumungaw para kumaway.