Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
A Henslo Feb 2018
Ik merk op: “De maan die minnelijke Don Juan!
Of wellicht (ik geef toe, erg straf)
Is het de luchtballon van Pape Jan
Of een dwaallicht waarnaar wij turen
Om arme zielen *** bos in te sturen.”
     Zij zegt: “U dwaalt wel erg af!”

En ik weer: “Iemand ontlokt aan het toetsenbord
Die gevoelige nocturne, muziek met het vizier
Op nacht en maneschijn, die vaak gebezigd wordt
Om de eigen leegheid vorm te geven.”
     Zegt zij: “Sloeg dat misschien op mij, zo-even?”
     “O nee, ik ben de leeghoofd hier.”

“Gij zijt, mevrouw, een ware grapjapon,
Van hyperbolen nooit gehoord,
Voor dolende gevoelens geen pardon!
Met uw hulp nuchter en rigoureus
Wordt malle lyriek in de kiem gesmoord––”
      En–– “Moet alles echt zo serieus?“
English Dutch transposition A. Henslo 2017
Original text by T.S. Eliot (1920):

CONVERSATION GALANTE

I observe: “Our sentimental friend the moon!
Or possibly (fantastic, I confess)    
It may be Prester John’s balloon
Or an old battered lantern hung aloft
To light poor travelers to their distress.
  She then: “How you digress!”

And I then: “Some one frames upon the keys    
That exquisite nocturne, with which we explain  
The night and moonshine; music which we seize  
To body forth our own vacuity.”
  She then: “Does this refer to me?”    
  “Oh no, it is I who am inane.”    

“You, madam, are the eternal humorist,
The eternal enemy of the absolute,  
Giving our vagrant moods the slightest twist!
With your aid indifferent and imperious
At a stroke our mad poetics to confute—”    
  And—“Are we then so serious?”
Opener Dec 2018
Zoals elke dichter zou ik
één woord willen schrijven
waarvan iedereen zegt
dàt bedoel ik
en dan kijkt naar z'n lief
en zegt zo ben jij

Maar al wat ik zeg
er was ergens wel
iemand die het eerder
of zachter
of prachtiger zei
Daan Oct 2019
Ik ben dankbaar voor mijn klare
kijk en diep blik tomatensoep.
Ik ben blij dat ik met die rare
gevoelens werken kan en troep
verwerken mag op deze mooie dag.

Ik ben trots, tevreden en misschien
zelfs een beetje gelukkig
bij het prettig weerzien
met dat voorheen nukkig
stoeletje aan mijn bureau.

Ik verdien dat ik dit mag,
verdien het beste uit de mand.
Ik ben zelfverzekerd, zegt mijn lach,
in mijn positieve gemoedstoestand.
Kin op en kop omhoog.
Doe niet bokkig, schiet hem.
Daan Sep 2020
Mijn ogen rollen nog,
mijn stenen vallen toch.

Veel ontgaat, ontglipt, besipt
de buizen op de straat,
veel verloopt en stopt
en stokt zelfs aan de praat.

We maken ons geen zorgen, zie ik aan de poort.
Het maakt al even niet meer uit, wie oma heeft vermoord.
Het recht om zo te denken, lijnen over wie iets zegt
zonder zelf te schenken.

Ik zei het menigmaal, wie dit bedacht heeft die
is vast bezopen of simpel
weg een geniaal.
houd afstand, alstublieft.
Daan May 2019
Ik steek over, kijk met opzet
langs die grijsgekleurde rover,
zet mijn stap en passen, pas
dan op, roept iemand, stop!

Plassen bloed, kil, het is te laat,
de wereld eens zo luid, stil
op straat, enkel iemand die tegen
de hulpdiensten praat.
Hij zegt:
'Hij had die auto niet gezien, wilde
oversteken, leefde met te grote teugen.'
Daarmee zonder zelf te weten,
zonder zekerheid, een omvergeblazen
leugen.
Ik voel me onreanimeerbaar
Daan Sep 2022
Veel meegemaakt, wie zegt dat eigenlijk?
Wat betekent het?
Is het feitelijk, emotioneel
of verbeeldelijk, een stuk toneel?

Uit die uit spraak gemaakte, spraakmakende,
spaak lopende, haaks stekende,
onderhuids brekende, toesprekende
woorden
die zo goed als niks te zeggen hebben.
't Is warm of koud, droog of nat
en altijd druk druk druk.
Daan Sep 2020
Stokjes en ballen, jezelf
in een vierkant laten vallen,
groen tegen wit, rood tegen blauw,
mag ik deze dans van jou?

Wit met zwarte stippen,
bruin met rode lippen
en een koppel benen, lang en recht,
waar je u tegen zegt.

Trillende kousen, lange netten
en opletten wie waar zijn voeten zetten
kan en waar je handen moeten.

Je haren vast, je veters strak
en een iemand met een kleine hak.
Alles komt goed als je je hoofd erbij houdt, koel, dan bereik je samen het juiste doel.
Wat zijn jouw doelen in het leven?
Daan Feb 2023
Wat zegt het over mij
dat ik voor jou niet kan beslissen?
Misschien schort het aan wij
en moeten we ons wissen.

Laat toch vallen, dagelijks,
drie woorden
vervuld van romantiek.
Avondlijks, mistig, dof,
zie eens *** ik in de zetel plof.
Morgen werken, 'k ben toch niet ziek?

Soms drijven, soms scheuren,
klaarblijkelijk het gevolg van
afwisselend kijven en dan zeuren,
of van *** het huishouden huishouden kan.

Zeg schat, een nieuwe auto, bouw of kind,
stemt dat jou ook terug goedgezind?
Ik mag hier ook niks in huis.
Daan Apr 2020
Vol
Soms is de waarde van een woord
gelegen in de 'zegt het voort',
is de verpakking waardevoller
dan het verpakte en de roller
beter in de verf te zetten
dan de verf zelf.

Ik deel uit en vang ze.
Jullie mogen klappen als ik val.
Ik ver en lang ze
en dat is het waarde volst van al.
Voller volst
Daan Feb 2020
De waarde zit in het woord,
de titel, het zegt en hoort zo
of niet wat je zelf wilt.

Tegendraads, weer spannend,
m'n redelijkheid verbannend
naar een wereld van teniet.
Ben ik dan de enige die de waarheid ziet?

Ja.
Je zelfwaarde is niet aan anderen om finaliter te bepalen.
Wat je wel mag doen, is er inspiratie halen.
Wie dat niet doet, kan met ver stoting betalen.
Ik drink mijn koffie ook niet uit heilige gralen.

— The End —