Lopend over een weg,
in de ochtend mist.
Weg van het verleden,
die langzaam vervaagt in de mist.
Langs de plassen water,
die als een spiegel je jezelf laat reflecteren.

Op naar de toekomst ,
het pad dat opdoemt uit de mist.

De weg als metafoor
voor het leven

De lucht is paars, de wolken roze.
Oranje lijnen, neonlicht, gesloten,
blij zijn is hier uit den boze.

In het water reflecteren boten,
sloepen, wit geverfd hout en blauw
met stalen kettingen, touw,
vastgemaakt, geknoopt, koud
en warm, herkenbaarheid om van te houden
net iets meer of minder
dan je had gehoopt.