Masaya ako nasa pagmulat ng aking mga mata ay mensahe mo agad ang aking makikita
Hindi namn nabago dahil simula umpisa ay binabati mo na ako ng "magandang umaga", " kumusta ang tulog mo"? "Kumain kana ba"?Hindi bat masarap sa feeling? Nasa bawat palitan ng ating mga mensahe ay kinakailangan ng paggalang animoy bumabalik sa nakaraan.
Parang Lola't lolo mo lang na nangangaral sayo tuwing ikay sasagot ng pabalang.
At kapag nawala ang "po" at "opo" sa mga pangungusap na ating binibitawan ay siguradong away na ang labanan, tampuhan, at suyuan.
Bakit hindi ka nag "oopo"? Bakit walang "po"?
Galit kaba? Ano bang ginawa ko sayo?
Mga palitan ng salita na hindi natin sigurado kung may patutunguhan paba.
Naalala ko pa nga nung gabing hindi ka nagrereply sa mga message ko. At mga ilang minuto, hindi ako nakuntento sa tagal ng reply mo. Napa-call na ako, baka bukod sa busy ka e baka may kausap ka ng iba. Para ba akong nahihibang parang sirang plakang hindi ko maintindihan, at hindi ako matatahimik hanggat diko alam ang dahilan ng ilang minutong iyong pananahan hanggang umabot ng ilang oras ay hindi parin nagnonotif...
Ang pangalan mo sa phone ko.
Hindi na ako nag-atubili hinawakan ko na ang aking telepono, tinawagan kita at naka-ilang miss call ako sayo pero tanging ring lang yung naririnig ko.
Hinayaan ko lang ang sarili ko sa panonood sa yt ng mga palabas na nakakatawa. Tulad na lang ng mga prank na walang kwenta. Yung tipong matatawa ka na lng sa kanila.
Matatawa ka na lng kasi kahit anong paglimot ang gawin mo ay maiisip mo parin kung bakit wala pa siyang reply sa mga text at calls mo. Sayang naman yung unli call and text na pinaload ko, kung hindi mo rin sasagutin mga tawag at text ko.
Hanggang sa umabot na ang umaga, heto ako't mulat parin ang mga mata.
Hindi ako dinalaw ng antok dahil mas nangingibabaw ang pag-aalala.
At ngayon ko lang narealize na alas otso palang pala kagabi e tulog kana.

Ako'y nagulantang sa birong binitawan,
Mga katagang hindi ko inaasahan,
Mga katagang, "kung pwede tayo nalang",
Mga katagang sinabi mo ng pabalang.

Dalawang magkasunod na gabing ika'y nakausap,
Ano pa bang hihingin ko sa mga ulap,
Ano pa bang biyaya ang aking makakalap,
Ano pa bang kasiyahan ang aking mahahanap.

Dalawang gabing nakatulog ako ng maligaya,
Dalawang gabing ngiti ang dala sa aking mukha,
Dalawang gabing kahit biro lang ang laman,
Dulot ay ligayang di mapapantayan.

O aking kaibigan,
Iniirog ay nasaan?
Ilang taon, ilang buwan?
Pwede namang ngayon, pwede naman.

Isang maligayang araw ng mga puso,
At sana ngayon, ika'y tunay maligaya,
Mga katanungan (ni mrln), wag na sanang lumiko,
Bigyang katotohanan hinihintay na BIGA. (AHHAHAHA)

kung sakaling lumiko na naman,
mga katanungang mistulang pabalang,
alalahaning may mga kaibigan,
parating nagmamahal at di ka iiwan.