Ibabaon sa limot ang inaasam
Sa pagpikit ng mata'y di mapakali
Ang malikot na lagyo dumikit
sa kumot na pantabon
Nahihiya na makita na duguan
Alisan sana ng pandamdam

Sa karsel masilip ang sulat
Di maipalabas sa kinalalagyan
Inekisan ang mga araw noong sa bilangguan
Sona ng mag-uumpisang kalbaryo
Nakiusap na madala ng hangin

Ang Antigong pag-ibig ay kumukurap
Madudulas ang babaeng di marunong makiramdam
Matisod nang kanyang malaman
Naaagnas nang labing-isang taon,
Maghihintay hanggang sa malagutan

Ibahin ang pananaw sa sanlibutan
Mga bagay na nakakasiya ay ito rin ang sanhi ng paglagapak
Hayaan ang oras na lumipas
Maghintay sa uusbong na babala
Bago dumating sa hantungan ay gumala

Kailan mailadlad ang dahilan ng pananangis
Sa tuwing sumisipol, sumisingit ang rekyem
Kung may siruhia't kapalit sa nabasag na pangarap
ay madaling ngumiti kahit na kay pait

Ayaw ko sabihin sa'yo
itong nararamdaman ko
Ayoko magtanong
kasi takot ako sa iyong sagot na hahantong sa iyak na pabulong  
Ayoko magalit
kasi ang sitwasyong ito ay paulit-ulit

Pero ayoko rin na iniisip mo pa siya
Nakaka-insecure kaya
Ayoko na ikukumpara ang sarili sa kanya
kasi tang-ina ang perpekto niya

Ayoko sana magbahagi ng tula
pero ito ang paraan maipalabas ang nadarama

A aminin ko, masakit
Y ung tipong dahan-dahan umaagos ang luha
O o, iniyakan ko na naman ito
K aya ayoko na sanang malaman mo
O kay lang, kasi palaging "okay" naman ako.