Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Santana Sep 2012
Vrees,
vir die geordende paar letters wat jou naam uitspel.

Vrees,
want jy bedreig my geluk soos 'n dors parasiet.

Vrees,
vir die monster wat jy in staat is om te wees.

Angs,
jy maak my bang, jou kaarte is onvoorspelbaar
en jy speel satireis sonder reels, grense of stippellyne vervaag
tussen wat joune is en wat bly eintlik myne.

Angs,
jy vat en gee dinge wat moes bly,
jy kom en gaan en verwoes
ons bly agter, 'n stukkie gronderosie
hou op,
want ek is nou moeg.

Angs,
want jou griewelike vure brand helder warm,
ek is bedek met die paraffien wat jy oor my uitgestort het.

Leuens,
jy wat gevul id met ongesonde nyd
raak jy nooit moeg,
om so vieslik te verwoes?

'n Onverdiende tug
beloon my met somber wanhoop
Ons almal nodig nou 'n bietjie rus,
die leemte wat jy vul sal ons nie maklik mis.
Daar's 'n droogte in Namakwaland
Daar's 'n droogte by die see
Droogte skeil in  Weste-winde
Wat oor ons mense vee
En as ons in ons diepstes
met ons gewete oorleg pleeg
merk ons ook die droogte
wat deur ons jeug beweeg

Geen meer: "jammer oom"; dis als net jy en jou
Weg -die dae van asseblief; dis "gee dit vir my nou"
Vergeet die ring, dis uit my ding, niks gewag totdat jy trou
dis oopmondkou , dis sharrap nou, 'n treurspel om te aanskou

en ek as buitestander, van die leuens en van die leed
ek kan rus met die wete, daar is 'n tent vir my gereed
Die waarheid

In die nag se doodse donker
is selfs die krieke stil
, maar saam met honde huil
-Bloedstollend- weerklink haar gil

Die waarheid breek die stilte
die buurt slaap onversteurd
sy knaag weg aan my siel
... los my stukkend en verskeurd

Teen haar aanval is ek magteloos
, met net die wapens van die gees,
mens kan haar nie oorwin nie
want waar jy nog moet beskerm -
was sy alreeds gewees

Sy laat haar droewe spore
in die kamers van jou hart
en met vlymskerp, rooi vingernaels
los sy letsels van die smart

Teenstander. Díe is sy nie-
retireer vir geen swaard, nóg gebede
haar verwoesting : jou eie toedoen
slegs spoke van jou verlede...

Tog , selfs in waarheid lê daar leuens
-versprei in dit wat sy voorspel
, want die einde van jou storie
is joune om te vertel

ja...

*** droewig okal haar verhaal
bly dit jóúne om te bepaal
In die nag se doodse donker
is selfs die krieke stil
, maar saam met honde huil
-Bloedstollend- weerklink haar gil

Die waarheid breek die stilte
die buurt slaap onversteurd
sy knaag weg aan my siel
... los my stukkend en verskeurd

Teen haar aanval is ek magteloos
, met net die wapens van die gees,
mens kan haar nie oorwin nie
want waar jy nog moet beskerm -
was sy alreeds gewees

Sy laat haar droewe spore
in die kamers van jou hart
en met vlymskerp, rooi vingernaels
los sy letsels van die smart

Teenstander. Díe is sy nie-
retireer vir geen swaard, nóg gebede
haar verwoesting : jou eie toedoen
slegs spoke van jou verlede...

Tog , selfs in waarheid lê daar leuens
-versprei in dit wat sy voorspel
, want die einde van jou storie
is joune om te vertel

ja...

*** droewig okal haar verhaal
bly dit jóúne om te bepaal
Ons almal breek,bou
Snoesig toegvou
Versteek van ware
Ellende
En die ellende
Van die waarheid
Leuens maak ń knus kombers
Tot hul te veel raak
Jou storie: In bloed
Op die laken in gepers!!

— The End —