Morgen is de minste zorg
Zonder waterval aan vragen
Waarom? Wat? *** wil je dat ik dat doe?
Nu
Is altijd meer dan honger,
Gisteren nooit minder dan spijt

Het leven leest voor uit de legende
Maar leeft die niet
Nog steeds roepen de weken om stilstand
De uren om snelheid
De seconden om jou

En dus geef ik mij over
Aan de afkeer, de omkeer, de terugkeer, de wederkeer
Wederom went de nieuwe start
Tot elke gedachte versmelt tot vervreemding
Van voordeur, gewoonte en de geur van dat huis

Waar ooit thuis was is nu een regel,
Een vooroordeel dat schreeuwt 'nooit meer'
Een wereld te leren leidt altijd tot anders
Maar het keerpunt komt,
Onherroepelijk
Zoals geen dag zó steekt dat hij nooit stopt

Zo is morgen de minste zorg
En jij het verschiet dat elk keerpunt doet lonken

We zaten per twee in een kring
op een wei
in een weerstad
die eens per jaar weer
wakker wordt

Elk van ons bewapend met een fles,
een blik en een stoel.

Het duo met de kortste drinkperiode
kreeg een prijs aangeboden,
allerminst een die tot beter leidt,
gevoelloosheid.

Het verleden begeeft het
Verweet het me eerst nog
Niet te zijn geworden
Wat kon
Nu
Nu beleeft het
De kleuren, de klanken, de stilte
Nu weet het
Dat wat gisteren miste
Vandaag was
Scheef gegroeid door de jaren
De kaders, de verhalen, de adem
In wat van mij is
Uit wat verraadt ***
Goed
*** dit slechts
Het tipje van de sluier is
*** de ontluistering
Leidt tot luister
Tot alles wat rauw en puur is
Wat echt is
Het vroeger van vroeger hoopte
En bad
Maar vreesde
Het vroeger van nu belooft me
En leert
Dat angst nooit in me zat
Ondanks het vroeger groeide ik
Vergroeide ik, met mezelf
Bloedde ik
Maar niet zonder te voelen
Ondanks het vroeger
Vermoedde ik
Dat de missende link
Verlicht was
De liefde was
De liefde is

Petje op en staart en benen,
zondag is mijn moed verdwenen.
Wat heb ik om voor te leven,
wat heb ik om voor te zijn.

Het werkt niet, het hobbelt,
hotst en stoot, het dobbelt,
langs de tafel gegooid, gevallen,
niet te vinden, die getallen.

De kansen zijn verkeken,
uit het weekend is gebleken
dat staren naar een blank papier
leidt tot spijt zonder plezier.