Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member

Members

Paraluman
Manila    A desperate poet lost for words.

Poems

Euphrosyne  Feb 2020
Oh paraluman
Euphrosyne Feb 2020
Buhay pa ba ako?
Pakiramdam ko kasi
Sa tuwing nakikita kita
Parang kinukuha na ako
Ng Panginoon.
Oh paraluman
Kakaiba ang iyong taglay
Kalmahan mo lang
Ayokong atakihin sa puso ayokong mabaliw,
Ayokong mapatulala nalamang sa ganda mo,
Ayokong saktan ka
Dahil una palang
Malayo na diyan
Ang intensyon ko sa iyo.
Ginagawa kitang inspirasyon
Sa lahat ng gagawin ko
Ikaw yung gabay
Na para bang pampalakas
Sa tuwing may pagsubok sa buhay ko
Ikaw yung taong asa likod ko
Yung susuporta hanggang dulo
Oh paraluman hindi ba't
Napaka ganda pakinggan iyon?
Oh paraluman
Hindi ako titigil sayo
Walang titigil
Tuloy lang ang laban
aantabayanan parin kita
Tuloy tuloy lang ang paghintay
Oh paraluman
Sana'y sa susunod
Na panahon
May pag asa na ako sayo.
Dahil paraluman
Ikaw ay isang
Nabubuhay na
Kayamanan at
Hulog ng langit.
Oh paraluman
Mahal kita.
Kahit madaming temtasyon sa paligid ikaw parin ang paraluman sa aking mata't puso.
brandon nagley Aug 2015
I tatawid sa kanya fane
bilang ako pamasahe sa kanyang utak;
Ang aking Paraluman.

( Filipino tongue)

(English tongue)

I shalt go to her fane
As I fare into her brain;
Mine muse.


©Brandon nagley
©Lonesome poets poetry
©あある じぇえん
kingjay Jul 2019
Sa madilim na sulok ay inaalala
ang mga sandaling noon pa'y sa eskwela
at nahuhumaling sa kamag-aral na dalaga

Lipos ng rosas ang kapaligiran
Kapag siya'y nakikita sa paaralan
Sa isang sulyap niya'y ako'y parang sa ibang kalawakan

Hinati na ng imahinasyon
ang daigdig ko na may limitasyon
Itinago muna ang katotohanan
Para sa kanya'y handang ipagpalit maging ang kinabukasan

Sa alon ay nagpapaanod
Sa hangin ay naninikluhod
Ibinulong ang tanging hangarin
na sana sa isang araw kami'y magkapiling

Anong saya sa tuwing pasukan
Singko kong baon ay iniipon
Upang sa pagdating ng tamang panahon
Makabili ng bagong damit nang siya'y ligawan

Bakit ko pa ikinakahiya
ang maging isang dukha
Hindi na nga makakain
Nagsusumikap pa rin kahit hinahamak pa ng iba

Marupok ang aking katatagan
Ang dibdib ko'y may malumanay na damdamin
Ni ayaw magsalita at ayaw pumansin

Duwag kapag ako'y salingin
Nanginginig ang himig
Sa gabi'y pinapangarap
si Dessa na nagluningning

Siya'y prinsesa na nakahilig
Sa luklukan
Haring handang pagsisilbihan
Walang mali sa kanyang kagustuhan

Kapag lumalayo na ang araw
na tila pumapa-kanluran
Alaala'y ibinabalik - mahapdi na katotohanan

Sana'y noong nagkakatitigan
Lumapit kapagdaka'y nagpakilala
Kung sakaling ngumiti
Hindi na siya pakakawalan

Sana'y sa simula pa lang
niligawan na ang Paraluman
Kahit tumanggi sa pagmamahal
Mas mabuti na ang umibig kahit nabigo
Kaysa hindi nakaranas ng pagsuyo
Mahirap man - tumanda nang
nagagalak kahit sa isipan

Ngunit ang salamisim kay Dessa ay ayaw ako tigilan
Lumiligalig sa gitna ng aking kahimbingan
Kung mangyari'y maninirahan sa Panganorin ng nakaraan