apat na taon akong nanahimik dinampot ang pira-pirasong sarili nagbabakasakaling sa pangalawang pagkakataon ay mabuo muli di man kagaya ng noon na walang bahid ng basag umaasang mabuo at makatayo sa kabila ng mga lamat at nang dumating ang araw na naisip kong kaya ko nang muling tumayo sinubukan ko namang lumakad dahan dahan at papalayo kanang paa..kaliwang paa.. at nakaurong ng kaunti kanang paa..kaliwang paa.. at natututo na muli sa marahang paglakad ko hindi ko inaasahan na mapapadaan ako sayo di mo ako kilala at ganun din ako sayo pero pinili kong manatili dahil ano nga bang mali? pinili mo din manatili dahil ano nga bang mali? lumagpas ng minuto, oras, araw, linggo nandito padin tayo
pero bakit parang gusto ko nang tumakbo hawak ang kamay mo at tumakbong papalayo
tumakbo at sabay na kikilalanin ang hinaharap tumakbo at sabay na abutin ang mga pangarap tumakbo magkahawak ang kamay, sa hirap man o sa sarap
gusto kong tumakbo
sa aking pananabik ay nabanggit ko to sa iyo
at humakbang ka ng isa palayo..
sinabi ko muli sayo kanang paa..kaliwang paa..palayo
sinabi mo sa akin na di mo kayang sumabay na ang nais ko ay di maibibigay