Τα ριζίτικα τραγούδια νοστάλγησα

κρυμμένα σε κάτι φθαρμένες φωτογραφίες



ένας ήλιος και το περίγραμμα του νησιού

να ορίζει την θάλασσα



ένα ρολόι με πνιχτό ήχο με ξυπνά

κατηφορίζω τον ορίζοντα



τύμπανα ακούγονται

τα αυτιά μου αυτοσχεδιάζουν μόνα τους



ποια πόλη να διαλέξω

ποια παραλία

ποιο βουνό





τίποτα δεν ξεχωρίζω

παρά μόνο

το πλάγιο βλέμμα των πουλιών



Κρήτη γλυκό κρασί και γης λαλούσα

από ψηλά ένας αητός πετά



δείχνει την χαρά του για τον τον τόπο ( )





σχηματισμούς χαρίζει σ’ ένα μοναδικό θεατή

κοιτάζω και θαυμάζω τις φτερούγες του



έλα αητέ μου και πάρε με

χωράω στην φωλιά σου



τριγύρισε με στα λημέρια σου

και τέλος άφησε με να πέσω από ψηλά





ευλογημένα νερά, κρατήστε με( ).