Nagpatunga sa dalan sa lingin na bulan, akong mga damgo ug kasakit, aduna paba'y maabtan? Paminawa'g dawata kining usa ka basong puno sa mga pulong, mga pulong nga suod ug gumikan sa'kong dughan Dayun iyarok ug kadali kay yab-an pa tika'g lain ihipos ang mga panunduman ug ibilin na sa daplin diri sa inumanan ako nag inusara ug tambay’g pahayahay, Ang inom, mao ba gayod kini ang tinuod kong kalipay? ‘wa pa nahuwasan, ug diri sa lamesa ako mupahuway dughang puno sa kasakit na diri sa eskinita nagpahupay, kay ang pinalangga kong inday aduna nay laing kalipay siya kay sama sa usa ka bituon, dili maabtan ug lisod kab-uton. Bituong nagpaduyog sa laing kamot ‘Di na makuha'g balik bisag unsaon ug paningkamot.
Birahon ko nalang pabalik ang akong mga damgo ug magpadayon,
dawaton ko nalang na wala na ka sa akoang kaugmaon.
Balak - A Bisaya Poem. Twitter: @JoRaika abog sa yawa