Κανείς δεν είναι άτρωτος να ξέρεις, γι αυτό να λες είμαι καλά ευχαριστώ, Στερνές και μη στερνές οι λέξεις, μη φανταστείς λιγότερο τις αγαπώ, Πως υποφέρουν να το ξέρεις, το ξέρουνε κι αυτές το φώναξε κι ο ποιητής, Και βασανίζονται και θάβονται σαν τα σκυλιά στην άσφαλτο της προσμονής