Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeoning of chance
My head is ******, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate,
I am the captain of my soul.


በጨለማ ውስጥ

ከጥግጥግ ከከበበኝ
ድቅድቅ ጨለማ
ለማይበገረው መንፈሴ
ለአምላክ ያለህ የምስጋና ዜማ
ነኝ የማሰማ፣
ሑኔታዎች ቢያሸርቡም
ተሰቅቄ አልጮህኩም፣
የፈለገውን እኩይ ጣጣ
ራስ ላይ የሚወጣ
ቢሆንም እጣ
ይዞ የሚመጣ
ብናድድም ግና አቀርቅሬ
ወይ ተመርሬ ኣላውቅም!
ከዚያ የንዴትና የእንባ
ባድማ ባሻገር
ይታየኛል የመከራ ጥላ
የወረረው መንደር!
አንድ ወቅት ለሌላ
ከነግሳንግሱ
ቢሆንም የሚለቅ ተራ፣
ዘመን ያገኘኛል
ከአይበገሬዎች ጎራ
ሆኜ መጻኢ እጣዬን የማልፈራ!
መሃንዲሰ ነኝ
እጣዬን የምቀይር ቀጥቅጬ፣
የነፍሴን መርከብ
መሪ ጨብጬ!
(ዊሊያም እርነሰት ሔንሊይ) //