I am my own hero
it’s often exhausting,
but I’d rather be exhausted
than be misunderstood
and misjudged.

It’s white, it’s black, it eats a lot
It purrs on the sight of another cat
Sits anywhere like a king on top
An active cat but still gets fat

A pet so keen that ofttimes judges
Watches every move you don’t do best
Strive, darling, strive, lest
Being chased by world’s greatest pest

Oh no, cats are not pests
No, cats aren’t the pests.

Ano bang nais **** mabasa
Ano bang nais kong maitala
Marahil ito’y tungkol sa mga bulaklak
Mahalimuyak, wari pa’y simbolo ng galak
Maaari ring tungkol sa mga ulap
Tinitingala at hangad ay mayakap
O kaya naman ay sa mga paruparo
Susundan ng tingin saan man dumapo
Ilan lang ‘yan sa mga tuwinang paksa
Mga usaping purong halaga ang tinatamasa
Kumusta kaya ang mga pangkaraniwan
Ang mga patay na dahon sa putikan
Bisikleta ng ordinaryong mamamayan
Lapis na panulat ng pangalan ng napupusuan
Iyong madaling nabubura, hindi nahahalata
Kabilang sa mga madalang bigyan ng pansin
Mga bagay na sapat na ang isang tingin

Kumusta kayo?

Kumusta tayo?

Siguro’y nangingiti lulan ng duyan
Kalmado, mahinahon, malaya
Tago sa ingay ng karangyaan
Simple, payak... nawa.

No, it is not your heartbeat
Nor is it the tapping of your feet
It's calm yet clamorous
It’s silent yet sonorous
A rhythm complex to dance with
A melody I deliberately hid
I just could not name it
But I patently feel it
Hum me our love song—
A harmony we'll never get wrong.

Sa maliit na awang na mayroon ang bintana
Tila ba naging labada ang puting kurtina
Kanina’y hinahangin pa ito nang bahagya
Ngunit nang dahil sa ulan, bahagi ng tela’y nabasa

Ampiyas lang naman kung tutuusin
Madaling matuyo, isampay lang sa mahabang salamin
Pagkatapos pagpagan maisasabit din
Balik pangharang sa malamig na hangin

Malapit na rin pala ang paglubog ng araw
Kanina lamang ang langit ay kulay bughaw
Repleksyon sa munting bintana’y nakasisilaw
Mayumi sa paningin, kay gandang matanaw

Kasabay ng pagbuhos ng ulan ay ang paglalim ng gabi
Gayunpama’y nanatili ang awang ng bintanang katabi
Tubig ulan sa dalawang kamay ay dumadampi
Marahang sinasalo ng ilang sandali

Lumipas ang oras at ang ulan ay tumila na
Ganoon din ang pag-asang matunghayan ka
Aking bituin, nagkamali ako ng hiniling—
Hanggang sa huli, ampiyas lang ang sa’kin.

you,

the light from the other side of the tunnel,

if these feet of mine go numb
and i can no longer walk to reach
what’s ahead of me,

may i ask you to please burn brighter?

blind me with luminescence
fill me with colors of hope
clear my stone cold and rugged path

and i, to you, shall smile genuinely
and i, to you, shall nod... gratefully.

A lift from the ground
by the hands of the Father
from far above.
With so little faith,
in every crumble I stand back up.
I say,
Thank you, my Maker!
I fail,
but I have You who are truly The Greatest.