Look at me and see
A dancing apple tree
These branches representing
All of my extensions
All the ways I’m extending
Away from my roots
Look
Look at me swaying in the wind
Dipping my toe into every new thing
As if it were a lifeline
A way to strengthen my spine
To grow
And withstand the next storm
So look at me spread
This canopy of leaves
Towards the sun
Drinking in the light
The life
That gets me through another season
Look at me breathe
The chest of my stem expanding
Breathing in the dust of life
Breathing out the rust of death
The stem of my chest collapsing
Under the weight of the dawn
Retracting from this lifting mist
Until the senses settle in to old patterns
And my tree dances
No more

Surely I would know it
If there were any truth to this
The senses, yet, are treacherous
And mostly so’s the wit

Truly I’ll believe it
When intuition strikes
The mirrors running liquid
Through my mind

Freely, I would will it
Convinced by logic’s myth
But ignorance is willfulness
And indifference is bliss

Clearly I can see it
Awoken from reality
Plugged into a conscience
That feeds on mere deceit

Naturally, I am it
The being and the time
Meddling in reality
Mistaking truth for mine

This land we inhabit
Staking our fences
The lens through which we see the world
From behind windows and hedges
Spectators of passers-by
Random sidewalk happenstances
We live vicariously through
What lives on the outside of our plots
Our parcels, our lots, our allotments and our storylines
Where branching out will always be
Punished by pruning and
Shielding off of stretching out
The ground beneath our feet too fixed and stable
To switch
When plots thicken
It does nothing
But hold us in place

When push comes to pull, we
We're electromagnetic
I, the static
You, the current
Drifting through circuits
Conducting
Affected as ever
The force field wielding its powers
Laying out the potentiality
Of energy
However relative
Charged with the burden of proof
The vector pointing at you
Radiating truth
Yet, whether we attract or repel
Is just a matter of reference

Het verleden begeeft het
Verweet het me eerst nog
Niet te zijn geworden
Wat kon
Nu
Nu beleeft het
De kleuren, de klanken, de stilte
Nu weet het
Dat wat gisteren miste
Vandaag was
Scheef gegroeid door de jaren
De kaders, de verhalen, de adem
In wat van mij is
Uit wat verraadt ***
Goed
*** dit slechts
Het tipje van de sluier is
*** de ontluistering
Leidt tot luister
Tot alles wat rauw en puur is
Wat echt is
Het vroeger van vroeger hoopte
En bad
Maar vreesde
Het vroeger van nu belooft me
En leert
Dat angst nooit in me zat
Ondanks het vroeger groeide ik
Vergroeide ik, met mezelf
Bloedde ik
Maar niet zonder te voelen
Ondanks het vroeger
Vermoedde ik
Dat de missende link
Verlicht was
De liefde was
De liefde is

Ik meet mijn leven in gemiste kansen
Weet steeds weer te berekenen
*** anders de ander, *** anders ik anders
Was geweest
Verleden verandert het heden het meeste
Als de reden het verklaren wil
Achteraf is altijd makkelijk leren
*** je vroegere zelf je jeugd heeft verspild
Miste ik meer dan ik had mogen meemaken
Of was er toch al weinig weggelegd?
Met elke dag wordt het wachten minder
Dwingend, minder resultaatgericht
Lichtelijk verlaten kijkt de klok me weg van toen
Het leven me nog aan de voeten lag
Maar de rijkdom van de tijd
Aan mij niet was besteed
Vergeten blijft altijd een keuze van onwetendheid

We worship words
While words have lost all meaning
Pinned down and carved out
Hollow sounds
Mere moulds we fit to the world around