Di niyo ba alam
na nang pasimula ay nilikha ng Diyos
ang langit at ang lupa?
Na ang mundong ito'y
Kanyang binigyan ng hugis at anyo
gamit lamang ang mga salitang
dumaan sa Kanyang bibig?
Na nung sinabi Niyang, "Magkaroon ng liwanag!"
Nagkaroon nga.

Di niyo ba alam
na kaya Niyang humarang
sa agos ng dagat,
ipaawit ang mga bituin,
ipaluhod ang bulubundukin?

Di niyo ba alam
na ang kapangyarihan na ito,
ang kapangyarihang ginamit Niya
para ibuo ang mga planeta,
ang kapangyarihang ginamit Niya
para tigilan ang pag-akyat ng buwan
nung lumalaban sina Joshua,
ang kapangyarihang ginamit Niya
para bigyan muli ng buhay ang yumao
ay nasa
atin
din?

Ito
ang Kanyang pangako:
Na tayo'y binigyan ng kapangyarihang
tapakan ang mga ahas at ang lahat ng kapangyarihan
ng ating kaaway

Di
niyo ba
alam na
may kapangyarihan sa pagsamba
sa Kanya?

Di niyo ba alam
na nung ikapitong ikot
sa ikapitong araw,
mga trumpeta at boses ng Kanyang mga anak
ang ginamit ng Diyos para ibagsak ang Jerico?

Sumigaw na tayo sapagkat
nasa atin na ang tagumpay
Sumigaw na tayo sapagkat
sa Kanyang pangalan ang pag-asa ng mundo
sa Kanyang pangalan,
lumiliwanag ang dilim
sa Kanyang pangalan,
lahat ng takot ay nadadaig

Sambahin natin ang Panginoon
ng buong galak
ng buong puso
nanginginig at mga demonyo
sa pangalan ni Hesus
tumutumba ang mga harang ng impyerno
sa pangalan ni Hesus

Tayo'y magkaisa,
itaas ang mga kamay
tayo'y magkaisa,
itaas ang iyong boses gaya ng mga trumpeta
tayo'y magkaisa

Sambahin natin ang Diyos na buhay,
ang Diyos na dakila!

Hayun ang duyan ng paulit-ulit na ikot ng mga salot
Pumapaimbulog sa tatsulok na moog;
Hinubog ng gilingang kasaysayan
Bayan ng kabalintunaan.

Matagal nang yumao ang ating mga anak
Nariyan parin ang mga tabak at alingawngaw ng Balintawak;
Kanlungan ng mga supremong baguntao
Sumisigaw ng pagbabago habang iwinawasiwas
Ang watawat ng mga ismo —komunismo, sosyalismo
Sa rebolusyon ng mga sikmura at makina.

Hayun ang duyan ng nagpapatuloy na kasaysayan
Patuloy na kumakanlong sa nakaraan;
Sa mga dayuhang minsang yumurak at nagwasak
Sa kultura at kakayahan.

Kalimutan natin ang pangakong paraiso
Ang tinatangkilik ng bawat tao,
Ang kasakiman ng lumang simoy
Halika, umahon tayo sa kumunoy

Mga minamahal ito ang kapiraso kong entablado:
Walang ibang daan kundi tayo

Masaya ka ba? Masaya ka nga bang talaga?
O itinatago mo lang ang lungkot na nadarama?

Siguro
Itinatago **** talaga

Itinatago mo dahil sa takot
Sa pangamba
Na mahusgahan ka
Na masaktan ka
Ng kanilang mga salita

Mga salitang
Mas matalas
Mas masakit
At mas mahapdi pa
Sa baon ng isang kutsilyo

Natakot ka na siguro
Sa paulit ulit nilang pagtapak sa buo **** pagkatao

Napagod ka na siguro
Sa walang katapusang sakit na nararamdaman mo

Kaya sumuko ka na
Oo
Sumuko ka na

Sumuko ka nang magkunwari
Magkunwaring kaya mo pa kahit hindi na talaga
Hindi na at hirap ka na

Tumigil ka na
Oo
Tumigil ka na

Tumigil ka nang magtiis
Magtiis sa sakit na ang tagal **** ininda

Kaya kung nasasaktan ka,
Umiyak ka

Umiyak ka kung may yumao sa pamilya mo
Umiyak ka kung hirap ka na sa mga leksyong inaaral niyo
Umiyak ka kung naghiwalay ang mga magulang mo
Umiyak ka kung iniwan ka ng dapat sana'y sasakyan mo
Umiyak ka kung nagkagalit kayo ng kaibigan mo
Umiyak ka kung pinagalitan ka ng nanay o tatay mo
Umiyak ka kung hinusgahan ka na naman ng kapitbahay niyo

Umiyak ka lang
Umiyak ka lang kung nasasaktan ang puso mo

Umiyak ka sa mga balikat ko
Umiyak ka hanggang maubos ang mga luha mo
Umiyak ka hanggang mapagod ang mga mata mo
Umiyak ka nang mailabas ang lahat ng nararamdaman mo

Dahil bilib ako sayo
Oo
Bilib ako

Bilib akong nakakaya **** itago lahat ng 'yan sa likod ng mga ngiti mo
Bilib akong nakakaya **** magkunwaring ayos lang ang buhay mo
Bilib akong nakakaya **** tiisin lahat ng nakakasakit sa puso mo
Bilib akong nakakaya **** mabuhay araw araw sa mundong ito

Kaya kahanga hanga ka
Oo
Kahanga hanga

Dahil hindi lahat may tapang na tumagal sa mundong ibabaw
Hindi lahat nakakayang tiisin ang mga taong mababaw

Kaya kung ako sayo..

Magpakasaya ka dahil ang buhay ay iisa
Huwag kang matakot sa mga taong tinatapakan ka
Magpahinga ka kung pagod ka na
Pero patuloy na bumangon upang lumaban pa
Huwag matakot sabihin na nahihirapan ka
Muli lang tumayo kapag nadapa ka
Tumigil ka kung ayaw mo na
Ituloy mo kung gusto mo pa
Umiyak ka kapag nasasaktan ka
Tumahan ka kapag tanggap mo na
Ngumiti ka kapag handa ka na

Handang salubungin ang bawat simula

Basta tatandaan mo..

Bilib ako sayo kaya huwag kang susuko

Ngayong lumipas na ang temang nakasanayan
Silip banayad sa kahapong dagliang dumaan
Pikit man ang mata, alaala naman ay pabulong
Hikahos sa hanging hindi naman tunay na yumao

Niyaring tinapos ang kasalukuyan sa halina't
Imahe ng kapayapaan sa kabilang daungan
Lingid sa ibabaw ng katinuan na ang bangka
Lumutang man ay di masasakyang tuluyan

Bigkas ay mga hikbi sa bawat pagsulong
Hanggat ang biyak ay hindi tuluyang magtagpo
Sa harap ng dahas at galit ng ilog sa pagitan
Paglubog ng liwanag ay syang di maiiwasan

Niyaring tinapos ang kasalukuyan sa halina,
Silip banayad sa kahapong dagliang dumaan
Sa harap ng dahas at galit ng ilog sa pagitan
Pagkalunod sa sariling luha'y syang di iiwasan