Handen voor de ogen,
ogen voor de kost.
't Leven voelt bedrogen
zoals die serie, "Lost".
Eindeloze episodes, geen conlusie
en dan plots, gedaan.
Een verwrongen fusie
van de dag, de sterren en de maan.
Als de zon schijnt, zien we
die fonkelpuntjes minder
dan tussen mooie bloemen,
de camouflage van de vlinder.
Ik leg de tranen naast de tuit
'k zal zelf wel zorgen voor besluit.
(Als de wolken wegblijven, zorgt het vroege donker voor meer tijd met de sterren)
