Haar hoekkantoor
In elke straat
Elke gulsige kliënt
Ń vark, n vraat
Besig om haar naam te maak
Die vrou van dir nag
En haar eenmansaak

In die oggend skrop
Sy , staalwol
Skuur glad
Teen haar tenger
Figuur maar blou
Passie versier en
Versuur haar wese

Dis nie moord nie
Dis nie dood nie
Dis glad die reg nie
Dis sonde , ellende
Haar bedoelings
Was nooit sleg nie

Haar troos is min
Haar teespoed swaar
Haar siel verkoop sy
Vir ń appel en ń ui
Want wie kan ń prys
Op die liefde sit

Sy tel haar winste
In trane en seer
Die geld is ń bonus
Het sy beweer,
Want die vrou van
Die nag, kort ook ń soen
Sy werk vir liefde
En tot die oordeelsdag
Sal sy dit bly doen...

Ek die lieplapper
Fladder in die wind
Soos ń herfs betaste blaar
Wat in die dwarrelwinde
Tolbos en die reels
Van swaartekrag verag

My kop is op ń blok gesit
Soos die twee vir ń stywers
Wat inner kompaste volg
Na waar die hart mag lei
Sterk oppad na iewers
Maar word deur nikse
En nerense verlydelik gefly

My V formasie vervorm
, vlieg vêr vooruit
Tot waar ek sig verloor
Van veilige jolheid.
Ek verkoop my vryvlieg siel
Aan die voëlwip en sy wag
Onbewus van die somer
Wat oor die waters op my wag.

Ekt my siel verkoop aan
Die winterson...
Prysgegee, môre se geluk
Die stofwolk op die Horison

Môre trap jy oor my
Windverstrooide oorblyfsels
En neurie ń afskeidslied
In jou binnenste.
Jy koester dalk ń traan
Of twee.
Vir die gees van ń
herfsblaar lieplapper
Wat in selfverwyt besterwe

ek is deurskykend, transparant, deurmekaar
opsoek na my vrede, my mensweesm my wees
ek voel so secondhand, so op gebruik, so klaar
bid vir verlossing, a trade in vir n nuwe vlees, nuwe gees, beter wees
my oe hoop op vol trane on gehuil
ek slaan lelike kolle uit in my sogenoemde persoonlikheid
maar dis alles ek, ek wat my vervuil
ek wat my eenkant hou, ek wat my uit smyt
ek wat ja se al wil als binne my nee skree
ek wat bly staan terwyl ek moes weg hardloop
ek wat myself wou uitvee
ek wat myself vir cheap thrills verkoop
maar hirdie ek is te oud om te kniel
hierdie ek word te oud om te glo
so ek staan waar ek staan en verniel
en ek bly staan sonder n tree en verloor
kyk dis ek wat hier staan, te sad om te bid
te seer om te huil, versteen deur my toedoen
daar is geen hande vat en aansit
maar ek dra dit met n smile want dis my skoen

Haar hoekkantoor
In elke straat
Elke gulsige kliënt
Ń vark, n vraat
Besig om haar naam te maak
Die vrou van dir nag
En haar eenmansaak

In die oggend skrop
Sy , staalwol
Skuur glad
Teen haar tenger
Figuur maar blou
Passie versier en
Versuur haar wese

Dis nie moord nie
Dis nie dood nie
Dis glad die reg nie
Dis sonde , ellende
Haar bedoelings
Was nooit sleg nie

Haar troos is min
Haar teespoed swaar
Haar siel verkoop sy
Vir ń appel en ń ui
Want wie kan ń prys
Op die liefde sit

Sy tel haar winste
In trane en seer
Die geld is ń bonus
Het sy beweer,
Want die vrou van
Die nag, kort ook ń soen
Sy werk vir liefde
En tot die oordeelsdag
Sal sy dit bly doen...

Knipoog, wink-oog
Loop verby
Hart kyk weg
Om die invloed te vermy

Raak an my hand
Vat mis, raak my siel
Raak ek verlief?
Wat het my besiel?

Knipoog , winkoog
Is dit vir my?
Nee , dis vir haar...
Jy kyk my verby!!

Lok uit suspisie
Gee my die hoop;
Hoeveel ander het
Hul siel aan jou verkoop?

Bruin oog, blink oog
Blink jy vir my?
Lees weer jou rympies
Om my hart te kry!!

Maak gou liefste
Lewe flits verby,
Lees jy jou rympies:
Vir haar...
Of vir my!?