Di antara lukisan itu ada matamu
Mengejek keji debu seronoh
Yang tutupi keabadianmu
Tanpa sewujud tubuhpun

Di antara lukisan itu ada matamu
Mencoba lupakan rasanya
Haus ratapan
Tanpa air mata

Di antara lukisan itu ada kasihku
Tercampur dengan bebatuan
Yang menghamburkan diri
Tanpa rasa malu

Diantara lukisan itu ada rambutmu
Yang terlihat indah dalam diam
Membungkam derita
Tanpa sepatah hati

Di antara lukisan itu, tangismu lah
Yang kugambar dalam tawa
Sisanya kuumpat dalam mimpi
Tanpa secercah harap

Sakaling ito na ang huli kong tula
Hahayaan na, mga luha'y tumila
Palalayain, namumugtong mata
Hanggang sa muli natin na pagkikita

Tuwing gabi'y nalulunod ang isipan
Mula sa karagatan ng kamalian
Kung mabubuting binhi ang tinamnan
Hindi na ganito, aking kapalaran

Mga lihim kong hindi pa nasasabi
Pansamantala munang isasantabi
Ang panahon na ang kusang maghahabi
Ako'y hindi na titiklop at tutupi

Kaytagal na ang puso'y mananahimik
Sa pag-usbong nalang ng araw papanhik
Bagamat patutunguhan ay matarik
Maghahanda na sa iyong pagbabalik

Sakali mang ito na ang huling tula
Huwag sanang lumungkot ang mata
Ulan ay hihintayin pa ring tumila
Para sa muli natin na pagkikita